Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 padziernika 2011 r., sygn. II SA/Łd 779/11

Dnia 13 października 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska, Sędzia WSA Czesława Nowak - Kolczyńska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Protokolant Asystent sędziego Marcin Olejniczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2011 roku przy udziale - sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi M. A., prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. [...] kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych, obejmującą należny podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. po rozpatrzeniu odwołania M. W. od decyzji Prezydenta Miasta B. znak: [...] z dnia [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego na bilet do Ł. i bilet powrotny, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

Z akt sprawy wynika, iż wnioskiem z dnia 21 lutego 2011 r. M. W. wystąpił o zasiłek celowy na bilet do Ł. i z powrotem celem stawienia się na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi dnia 22 lutego 2011 r.

Organ pierwszej instancji - w oparciu o w oparciu o art. 3 ust. 4, art. 7 ust. 1, 4, 5, 6, 13, art. 8 ust. 1 pkt 2, 3, art. 39 ust. 1, art. 106 ust. 1,3,4, art. 109 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2009r., Nr 175, poz. 1362) - odmówił przyznania zasiłku celowego na bilet do Ł. i bilet powrotny na podróż na rozprawę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w dniu 22 lutego 2011 r. Organ wyjaśnił, że stawiennictwo na rozprawie w dniu 22 lutego 2011 r. nie było obowiązkowe. Dalej organ ustalił, że od lutego 2011 r. wstrzymano skarżącemu zasiłek mieszkaniowy, dochód więc z tego tytułu został potraktowany jako źródło utracone i przy rozpatrywaniu wniosku w lutym organ uwzględnił dochody rodziny z lutego 2011 r. Z wywiadu wynika, że w lutym prowadził wspólne gospodarstwo domowe z K. S. Jest osobą chorą, ma orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności. W dniu 22 lutego 2011 r. utracił status osoby bezrobotnej. Z oświadczenia złożonego przez K. S. w dniu 14 marca 2011 r. wynika, że w lutym nie uzyskał żadnych dochodów. Dochodem rodziny skarżącego był zasiłek dla bezrobotnych wypłacony w dniu 9 lutego 2011 r. za okres od 1 stycznia 2011 r. do 6 stycznia 2011 r. w kwocie 137,80 zł. Decyzją z dnia [...] przyznano mu zasiłek stały w lutym 2011 r. w wysokości 282,10 zł, na okres od marca 2011 r. do stycznia 2012 r. w wysokości 444 zł miesięcznie oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne w okresie od 22 lutego 2011 r. do 31 stycznia 2012 r. Decyzją z dnia [...] przyznano zasiłek okresowy od lutego 2011 r. do kwietnia 2011 r. (w lutym 141,05 zł, od marca do kwietnia 2011 r. 20 zł miesięcznie). Po uwzględnieniu w dochodzie rodziny zasiłku dla bezrobotnych w kwocie 137,80 zł, zasiłku stałego 282,10 zł i zasiłku okresowego w kwocie 141,05 zł łączny dochód rodziny w lutym 2011 r. wynosi 560,95 zł, tj. na osobę 280,48 zł. Zdaniem organu zatem rodzina spełniła przesłanki do uzyskania pomocy ze środków pomocy społecznej. Zasiłek celowy ma być przeznaczony na określony cel, którym powinno być zaspokojenie niezbędnej potrzeby. W ocenie organu stawiennictwo w WSA w Łodzi nie było obowiązkowe, zatem organ uznał, że nie była to niezbędna potrzeba bytowa.