Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 października 2011 r., sygn. I SA/Lu 391/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca), Protokolant Referent stażysta Paulina Zając, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 października 2011 r. sprawy ze skargi Z. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1998 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję w części określającej wysokość odsetek od zaległości podatkowej; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w pkt I; III. w pozostałej części skargę oddala; IV. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz Z. Ł. kwotę 1217 zł /jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

-Sygn. akt I SA/Lu 391/11

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania Z. Ł. od decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej nr [...] z dnia [...] lipca 2000r. w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1998r. - uchylił decyzję organu I instancji w części dotyczącej rozliczenia w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 1998 r. i w tym zakresie określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokości 66.892 zł i zaległość podatkową w tym podatku w wysokości 66.892 zł, natomiast w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji i akt sprawy wynika, że w trakcie kontroli działalności Z. Ł. - "A" stwierdzono nieprawidłowości w zakresie rozliczania podatku VAT w poszczególnych miesiącach 1998 roku. Stwierdzono, że podatnik odliczał podatek VAT związany z bieżącą eksploatacją pojazdów niebędących środkami trwałymi firmy, co w świetle art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oznacza brak możliwości odliczenia podatku naliczonego. Podatnik obniżał też podatek VAT o podatek naliczony z faktur wystawionych przez "B" Sp. z o.o. stwierdzających czynności, które nie zostały wykonane i zostały udokumentowane fakturami nie potwierdzonymi kopiami u wystawcy. Ustalenia te stały się podstawą wydania decyzji przez organ I instancji, którą określił on za poszczególne okresy miesięczne kwotę różnicy podatku do przeniesienia na następny (styczeń - marzec 1998 r.) miesiąc oraz zobowiązanie podatkowe w podatku VAT, zaległość podatkową w tym podatku oraz odsetki za zwłokę od tych zaległości (kwiecień - grudzień 1998 r.).