Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 września 2011 r., sygn. II SA/Kr 950/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędziowie: WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) WSA Małgorzata Brachel-Ziaja Protokolant: Maciej Żelazny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2011 r. sprawy ze skargi H.B. na uchwałę Rady Gminy Babice z dnia 19 września 2007 r. nr X/78/2007 w przedmiocie gospodarki odpadami skargę oddala.

Uzasadnienie

W dniu 19 września 2007 r. Rada Gminy Babice podjęła uchwałę Nr X/78/2007 w sprawie gospodarki odpadami w Gminie Babice. Uchwałę ta podjęto na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym oraz art. 84 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska.

W § 1 przedmiotowej uchwały wprowadzono zakaz sprowadzania na teren Gminy Babice jakichkolwiek odpadów z terenów spoza Gminy. § 2 tej uchwały stanowi, że istniejące zezwolenia na sprowadzanie na teren Gminy Babice odpadów powstałych poza terenem Gminy, pozostają w mocy do ich wygaśnięcia. § 3 określa organ wykonawczy - Wójta Gminy a § 4 datę i tryb wejścia uchwały w życie (po upływie 14 dni od daty ogłoszenia w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego).

Skargę na tą uchwałę, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wniosła H.B. domagając się stwierdzenia nieważności tejże uchwały.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że powołane w uchwale przepisy nie stanowią jakiegokolwiek upoważnienia do stanowienia aktów prawa miejscowego i wprowadzania zakazu określonego w tej uchwale. Art. 84 Prawa ochrony środowiska stanowi podstawę do uchwalania programów naprawczych, których celem jest osiągniecie zakładanych standardów środowiska. Przepis ten szczegółowo wskazuje na czym ma polegać program naprawczy oraz stwierdza, że taki program może być uchwalony wyłącznie w przypadkach wskazanych szczegółowym przepisem, którego w zakresie zaskarżonej uchwały nie wskazano. Podniesiono, że interes prawny skarżącej wynika z tego, że jest ona przedsiębiorcą prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie odzysku i zagospodarowania osadów ściekowych, które następnie są nawożone na grunty rolne, w tym również grunty należące do skarżącej. Skarżąca posiada zezwolenie na zbieranie odpadów i ich transport. Jedynie z powodu istnienia w obrocie prawnym zaskarżonej uchwały skarżąca już została wyeliminowana z przetargu na odbiór osadów ściekowych z oczyszczalni ścieków w Wadowicach. Tym samym zaskarżona uchwała narusza interes prawny skarżącej poprzez niedopuszczalną i sprzeczną z art. 22 Konstytucji RP oraz art. 6 ustawy o działalności gospodarczej, ingerencję w prowadzoną działalność gospodarczą.