Wyrok WSA w Opolu z dnia 11 sierpnia 2011 r., sygn. I SA/Op 251/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Gerard Czech Sędziowie Sędzia NSA Joanna Kuczyńska (spr.) Sędzia WSA Marta Wojciechowska Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi R. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...]., nr [...]I w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 marca 2011 r. utrzymująca w mocy decyzję nr [...] z dnia 20 kwietnia 2006 r.

Zaskarżona skargą z dnia 6 maja 20011 r. decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym:

Skarżący pismem z dnia 27 lutego 2006 r. wniósł o umorzenie zaległości z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne w oparciu o przepis art. 17 ustawy z dnia 18 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr, 241 poz. 2074, zwanej dalej ustawą zmieniającą).

Decyzją z dnia 20 kwietnia 2006 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne (konto pracownicze) za okres od lutego do grudnia 1998 r. W motywach decyzji organ podniósł, że w świetle art. 28 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr, 137 poz. 887 ze zm., zwaną dalej ustawą o systemie ubezpieczeń), należności z tytułu składek mogą być umarzane tylko w przypadku ich całkowitej nieściągalności, a ta przesłanka nie występuje w sprawie. Dłużnik osiąga dochody z tytułu świadczenia przedemerytalnego i istnieje możliwość sukcesywnej spłaty należności w postępowaniu egzekucyjnym. W ocenie organu nie zaistniała również sytuacja, w której opłacenie należności pozbawiłoby zobowiązanego możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją ZUS z dnia 5 lipca 2006 r.