Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 sierpnia 2011 r., sygn. II SA/Gl 74/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Małgorzata Orman, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi W. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 19 sierpnia 2009 r. inwestor J. A. wystąpił o udzielnie pozwolenia na budowę budynku handlowo- usługowego na działkach oznaczonych numerami [...],[...] i [...] położonych w Z. przy ulicy [...].

Decyzją Nr [...] z dnia [...] r. pozytywnie rozpatrując złożony wniosek Starosta Z., działając na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.jedn. Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla J. A. dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo- usługowego w Z. przy ulicy [...], w obszarze działek o numerach [...],[...] i [...].

W wyniku rozpatrzenia wniesionego od tej decyzji odwołania Wojewoda [...] decyzją nr [...] uchylił wymienioną powyżej decyzję Starosty Z. do ponownego rozpatrzenia, podnosząc w uzasadnieniu, iż dokonując oceny zgodności projektu zagospodarowania wymienionych działek Nr [...],[...] i [...] z przepisami prawa oraz badania kompletności przedłożonego projektu budowlanego stwierdził naruszenia w tym zakresie. Podniósł, iż projekt zagospodarowania terenu dla planowanej inwestycji sporządzony został na nieaktualnej mapie, nie uwzględniającej działki [...] objętej niniejszym wnioskiem o pozwolenie na budowę. Dodatkowo zauważył, że przedmiotowe działki znajdują się, według zapisów obowiązującego Planu Miejscowego Zagospodarowania Przestrzennego miasta Z., w strefie pośredniej ochrony konserwatorskiej, a wobec tego wymagają uzgodnienia z wojewódzkim konserwatorem zabytków (art. 39 ust. 3 Prawa budowlanego), podczas, gdy w aktach sprawy znajduje się jedynie pismo z dnia 21 września 2009 r. nie spełniające powyższych wymagań. Dodatkowo wskazał, że wyjaśnienia wymaga także podniesiona w odwołaniu kwestia ewentualnego zacienienia sąsiedniego budynku.