Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 lipca 2011 r., sygn. III SA/Wr 230/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędzia WSA Magdalena Jankowska - Szostak Protokolant Paulina Białkowska po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 14 lipca 2011 r. sprawy ze skargi Wojewody D. na § 9 ust. 2, § 10 oraz § 12 uchwały Rady Miasta L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty należności pieniężnych o charakterze cywilnoprawnym Gminy Miejskiej L. oraz jej jednostek podległych, warunków dopuszczalności pomocy publicznej w przypadkach, których ulga będzie stanowić pomoc publiczną oraz wskazania organów uprawnionych do udzielania przedmiotowych ulg I. stwierdza nieważność § 9 ust. 2, § 10 oraz § 12 uchwały Rady Miasta L. z dnia [...] r. nr [...]; II. określa, że zaskarżona uchwała w części, o której mowa w punkcie I nie podlega wykonaniu do dnia prawomocności wyroku.

Uzasadnienie

Rada Miasta L. w dniu [...] r. podjęła na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (D.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 4 ust. 1, art. 8 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 17, poz. 95) oraz art. 59 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) uchwałę nr [...] w sprawie określenia zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty należności pieniężnych o charakterze cywilnoprawnym Gminy Miejskiej L. oraz jej jednostek podległych, warunków dopuszczalności pomocy publicznej w przypadkach, w których ulga będzie stanowić pomoc publiczną oraz wskazania organów uprawnionych do udzielania przedmiotowych ulg.

Skargę na powyższą uchwałę złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Wojewoda D. Organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności § 9 ust. 2, § 10 oraz § 12 zaskarżonej uchwały, zarzucając istotne naruszenie art. 7, art. 94 Konstytucji RP, art. 59 ust. 2 ustawy o finansach publicznych, art. 30 ust. 2 pkt 2 i art. 33 ust. 3 i ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458 ze zm.).