Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 lipca 2011 r., sygn. V SA/Wa 91/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Izabella Janson, Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński, Sędzia WSA - Joanna Zabłocka (spr.), , Protokolant sekretarz sądowy - Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2011 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydalenia z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności dla udzielenia zgody na pobyt tolerowany 1. oddala skargę, 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat K. W. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złote dwadzieścia groszy), w tym: tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych), tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi z dnia [...] grudnia 2010r., wniesionej przez R. S. jest decyzja Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] października 2010r nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2010r. nr [...] o odmowie nadania statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej i odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności dla udzielenia zgody na pobyt tolerowany.

Skarżona decyzja została wydana w następująco ustalonym stanie faktycznym;

R. S., obywatel F. R. narodowości c., złożył w dniu [...] grudnia 2009 r. wniosek o nadanie statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej. Uzasadniając wniosek cudzoziemiec wskazał na prześladowania, które uniemożliwiają mu życie w domu. Wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy została objęta żona wnioskodawcy L. S. oraz dwójka małoletnich dzieci. W związku z wystąpieniem z własnym wnioskiem uchodźczym, L. S. zrezygnowała z postępowania uchodźczego wszczętego w jej imieniu na wniosek jej męża, a postępowanie wobec niej zostało umorzone.