Wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. III SA/Lu 73/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca),, Sędzia NSA Marek Zalewski, Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Bałaban, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 12 lipca 2011 r. sprawy ze skargi T. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] 2010 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania dotyczącego określenia kwoty długu celnego oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w B. P. na rzecz skarżącego T. P. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r., Dyrektor Izby Celnej w B. po rozpatrzeniu odwołania T. P. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] października 2006 r. w sprawie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe w części dotyczącej wartości celnej towaru, kwoty podatku akcyzowego oraz kwoty podatku od towarów i usług, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 12 lutego 2004 r. skarżący zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu z obniżoną zerową stawką celną, sprowadzony z Belgii samochód osobowy marki C., rok produkcji 1999, według dokumentu SAD Nr [...]. Skarżący udokumentował pochodzenie towaru umową zakupu z dnia 25 stycznia 2004 r., zawierającą deklarację eksportera potwierdzającą pochodzenie towaru z Belgii. Po przyjęciu zgłoszenia celnego organ I instancji zakwestionował zadeklarowaną przez zgłaszającego wartość celną towaru, a w dniu 12 lutego 2004 r. działając w trybie art. 29 w związku z art. 23 § 7 Kodeksu celnego, wydał decyzję, w której uznał zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej wartości celnej towaru, kwoty podatku akcyzowego oraz kwoty podatku od towarów i usług.

Nadto, w związku z wątpliwościami co do autentyczności przedmiotowej deklaracji oraz podpisu eksportera, Dyrektor Izby Celnej w B. działając w oparciu o postanowienia art. 32 Protokołu Nr 4 do Układu Europejskiego, przesłał kserokopię umowy do weryfikacji przez belgijskie służby celne. Pismem z dnia 20 października 2005 r. belgijska administracja celna poinformowała, że eksporter M. F., B. [...] O. nie jest znany, ani nie został zidentyfikowany pod wskazanym adresem, zatem pochodzenie pojazdu nie mogło zostać ustalone. W tej sytuacji Naczelnik Urzędu Celnego w L. postanowieniem z dnia 22 listopada 2005 r. wznowił z urzędu postępowanie. W trakcie prowadzonego postępowania skarżący dołączył kserokopię dokumentu tożsamości F. M. wraz z aktualnym adresem. Dyrektor Izby Celnej przesłał ponownie dowód pochodzenia do weryfikacji. W odpowiedzi, w piśmie z dnia 8 sierpnia 2006 r. uzyskano informację, że faktura z dnia 25 stycznia 2004 r. nie została wystawiona przez eksportera F. M., zamieszkałego w O.; faktura ta została prawdopodobnie sporządzona przez importera pojazdu, prawdopodobnie importer pojazdu napisał na tej fakturze formułę o pochodzeniu towaru. Mając powyższe na uwadze, decyzją z dnia 12 października 2006 r. Naczelnik Urzędu Celnego w L. uchylił swoją poprzednią decyzję ostateczną w części dotyczącej stawki celnej, kwoty długu celnego, podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług i dokonał ponownego określenia tych należności. Cło wyliczono z zastosowaniem autonomicznej stawki celnej 35%, nie mniej niż 2500 EUR/szt.