Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 26 lipca 2011 r., sygn. II SA/Bk 309/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 lipca 2011 r. sprawy ze skargi B. A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności faktycznych.

B. A. W. w dniu 3 września 2008 r. złożyła w Urzędzie Miejskim w Ł. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad synem M. Do wniosku dołączyła zaświadczenie Urzędu Skarbowego o wysokości dochodów uzyskanych w roku podatkowym 2007 oraz kopię orzeczenia o niepełnosprawności dziecka.

Prezydent Miasta Ł. decyzją z dnia [...] października 2008 r. nie przyznał wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu stwierdzono, że B. A. W. nie spełnia przewidzianych w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych warunków do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego. Dochód rodziny w roku kalendarzowym 2007 w przeliczeniu na jedną osobę wyniósł 743,47 zł miesięcznie a przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy przewidują, że świadczenie to przysługuje jeżeli dochód rodziny nie przekracza kwoty 583 zł miesięcznie w przeliczeniu na jedną osobę. Dochód rodziny przekracza zatem kwotę progową o 160,47 zł.

B. A. W. nie zgodziła się z tą decyzją i złożyła odwołanie. Zarzuciła naruszenie prawa materialnego a mianowicie art. 5 ust. 2 w związku z art. 17 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, poprzez zastosowanie tego przepisu w sposób nieuwzględniający okoliczności, że skarżąca posiada dwoje dzieci z orzeczonym stopniem niepełnosprawności, co prowadzi do jej dyskryminacji. Zarzuciła także naruszenie przepisów o postępowaniu administracyjnym a mianowicie art. 7 i art. 77 ust. 1 kpa, poprzez zaniechanie zebrania i rozpatrzenia zebranego materiału w sposób wyczerpujący skutkujące brakiem analizy sytuacji majątkowej strony w porównaniu z sytuacją rodziny posiadającej jedno niepełnosprawne dziecko. Wskazując na powyższe naruszenia wniosła o uchylenie decyzji w całości i orzeczenie w tym zakresie co do istoty sprawy lub uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Obszerne uzasadnienie odwołania można sprowadzić do tezy, że decyzja organu pierwszej instancji jest błędna z tego powodu, że przepis art. 5 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych dotyczy jedynie rodzin posiadających jedno dziecko niepełnosprawne a rodzina odwołującej się ma dwoje takich dzieci. Stąd też nie ma on bezpośredniego zastosowania do jej rodziny a jego zastosowanie do jej rodziny prowadzi do dyskryminacji.