Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 czerwca 2011 r., sygn. I SA/Wr 519/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędzia WSA Marek Olejnik, Protokolant Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi W. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją, po rozpatrzeniu odwołania W.B. (dalej: strona/ podatnik/ skarżący), Dyrektor Izby Celnej we W., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia 29 października 2010 r. (nr [...]), określającą wysokość zobowiązania w podatku akcyzowym w kwocie 24.183,00 zł z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego marki [...], o numerze nadwozia [...].
Z akt sprawy wynika, iż w dniu 16 lutego 2010 r. w Urzędzie Celnym w L. przeprowadzono czynności sprawdzające mające na celu ustalenie okoliczności związanych z nabyciem przez podatnika w dniu 19 listopada 2009 r. za granicą pojazdu marki [...], a następnie jego sprzedażą na terenie kraju w dniu 28 listopada 2009 r. Ustalono, że samochód został nabyty jako samochód ciężarowy, o czym świadczy niemiecki dokument samochodu oraz opinia techniczna niemieckich rzeczoznawców i urzędu niemieckiego. Stwierdzono również, iż przed sprzedażą samochodu skarżący nie dokonywał w nim żadnych zmian konstrukcyjnych. W dniu 28 grudnia 2009 r. pojazd został zarejestrowany po raz pierwszy w kraju w Starostwie Powiatowym we W..
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego w L. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym przedmiotowego samochodu. Pismem z dnia 18 sierpnia 2010 r. organ zwrócił się do Naczelnika Urzędu Celnego w K. o przesłuchanie w charakterze świadka aktualnego właściciela pojazdu - Z.D. oraz o dokonanie oględzin samochodu. W trakcie przesłuchania świadek potwierdził, iż sporny samochód nabył od W.B.. Wyjaśnił, że w dniu zakupu pojazd posiadał jeden rząd siedzeń, brak było stałych punktów kotwiących do zainstalowania siedzeń i pasów bezpieczeństwa w tylnej części samochodu. Dodał, że pomiędzy częścią pasażerską a przestrzenią tylną, służącą do przewozu towarów znajdowała się przegroda zrobiona w połowie z blachy oraz siatki materiałowej. Zaznaczył również, że w samochodzie nie dokonywano żadnych zmian technicznych.