Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 czerwca 2011 r., sygn. V SA/Wa 517/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Piotr Kraczowski (spr.), Sędzia WSA - Izabella Janson, Sędzia WSA - Barbara Mleczko - Jabłońska, , Protokolant specjalista - Justyna Macewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi A. D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A. D. (zwanego dalej: skarżącym) jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] stycznia 2011 r. nr [...].

Decyzją tą Dyrektor Izby Celnej w W. utrzymał w mocy własną decyzję z [...] września 2009 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności własnej decyzji z [...] lipca 2007 r. nr [...], którą została utrzyma w mocy decyzja Naczelnika Urzędu Celnego [...] w W. z [...] kwietnia 2007 r. nr [...] wydana w przedmiocie określenia niezaksięgowanych należności celnych w kwocie [...] zł, wynikających z długu celnego powstałego w wyniku dopuszczenia do obrotu, podlegającego należnościom celnym przywozowym, towaru w postaci: [...] na podstawie zgłoszenia celnego z [...] czerwca 2005 r. oraz orzeczenia o retrospektywnym zaksięgowaniu powyższej kwoty, a także wezwania do zapłaty ww. należności celnych wraz z odsetkami.

Podejmując takie rozstrzygnięcie Dyrektor Izby Celnej w uzasadnieniu swojej decyzji wskazał, że [...] czerwca 2005 r. został objęty procedurą dopuszczenia do obrotu towar w postaci samolotu [...], według zapisu w polu 33 dokumentu SAD - z zastosowaniem kodu CN 88022010. Dla określenia kwoty długu celnego przyjęta została, zadeklarowana przez zgłaszającego, zerowa stawka cła przywozowego, wynikająca z zastosowanego kodu CN. Powyższe zgłoszenie celne w oparciu o art. 71 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. WE L 302 z 19.10.1992 r. ze zm.; dalej: WKC), zostało przyjęte przez organ celny, przy czym podstawę stosowania przepisów regulujących procedurę celną, którą został objęty przedmiotowy w sprawie towar, stanowiły wyniki weryfikacji zgłoszenia polegającej na oględzinach towaru.