Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 czerwca 2011 r., sygn. V SA/Wa 216/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia NSA - Piotr Piszczek (spr.), Sędzia WSA - Joanna Zabłocka, Protokolant starszy specjalista - Sylwia Wojtkowska-Just, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi A. D. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia ... grudnia 2010 r. nr ... w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej; 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] października 2010 r.; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz adwokata ..., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę ..., w tym tytułem wynagrodzenia kwotę ... i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę

Uzasadnienie

1. W dniu 24 sierpnia 2009 r. A.D. wniosła o uchylenie decyzji ostatecznej Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] października 1999 r. nr [...] o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich ( Dz. U. Nr 87, poz. 395 z późn. zm.)

2. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z [...] września 2009r. nr [...] odmówił uchylenia decyzji własnej z [...] października 1999 r. W uzasadnieniu wskazano, iż pojęcie represji w rozumieniu cytowanej ustawy z dnia 31 maja 1996 r. zgodnie z przepisem art. 2 pkt 2 lit. a to deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed 1 września 1939 r., na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939-1945. Organ wskazał, iż z zebranego w toku postępowania materiału dowodowego wynika, że strona w okresie okupacji wykonywała pracę przymusową na terytorium Polski, w jej granicach sprzed 1 września 1939 r., w miejscowości P. oraz B. Kierownik Urzędu zaznaczył w powyższym kontekście, iż praca wykonywana przymusowo na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w granicach sprzed 1 września 1939 r., nawet poza miejscem stałego zamieszkania, nie stanowi represji w rozumieniu ustawy. Organ orzekający zauważył również, iż jest związany przepisami prawa i słuszny interes strony nie może się sprowadzać do obchodzenia tych przepisów.