Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. VI SA/Wa 507/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant ref. staż. Monika Piotrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi Rady Izby Notarialnej w [...] na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko asesora notarialnego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. [...] Minister Sprawiedliwości powołał M. W. na stanowisko asesora notarialnego w okręgu Izby Notarialnej w . [...]

Rada Izby Notarialnej w [...] w dniu 29 listopada 2010 r. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wnosząc o zmianę powyższej decyzji poprzez wydanie decyzji o odmowie powołania M. W. na stanowisko asesora notarialnego w okręgu Izby Notarialnej w [...], względnie o uchylenie ww. decyzji i umorzenie postępowania.

W uzasadnieniu wniosku, Rada zarzuciła Ministrowi Sprawiedliwości naruszenie art. 7, 77 i 107 Kodeksu postępowania administracyjnego.

W jej ocenie z uzasadnienia decyzji wynika, że "Pani M. W. zdała egzamin notarialny i przedstawiła oświadczenie notariusza R. F. o gotowości zawarcia z nią umowy o pracę.". Natomiast z ustaleń Rady wynika, iż w okręgu Izby Notarialnej w [...] nie ma kancelarii notarialnej prowadzonej przez notariusza R. F. Konsekwencją powyższego winno być przyjęcie, że wnioskodawczyni nie spełnia przesłanek do powołania na stanowisko asesora notarialnego.

Ponadto zdaniem Rady, Minister Sprawiedliwości wydał przedmiotową decyzję bez podstawy prawnej bowiem zgodnie z art. 76 ust. 1 ustawy Prawo o notariacie jedyną ustawową kompetencją Ministra Sprawiedliwości jest powołanie asesora notarialnego bez oznaczania Izby do której przynależy asesor notarialny.

Zdaniem Rady jest również wątpliwym, czy wobec konstytucyjnej swobody wyboru zawodu oraz wolności przemieszczania się, jakikolwiek organ państwa prawnego może skierować asesora do danego obszaru. Ustawa Prawo o notariacie nie reguluje bowiem kwestii przynależności asesora do jakiegokolwiek okręgu. W ocenie Rady, określanie w decyzji okręgu izby notarialnej w której powoływany jest kandydat na stanowisko asesora notarialnego, rażąco narusza zasadę samodzielności samorządu notarialnego. Niezależnie od powyższego, zgodnie z art. 76 § 1 Prawa o notariacie, asesora notarialnego powołuje Minister Sprawiedliwości na wniosek osoby zainteresowanej, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby notarialnej. Ustawa w żadnym miejscu nie reguluje właściwości miejscowej rady izby notarialnej. Należy zatem w tym względzie odwołać się do reguł ogólnych wynikających z art. 19 i 21 Kodeksu postępowania administracyjnego. Skoro zaś z wniosku oraz zaświadczenia o niekaralności jednoznacznie wynika że Pani M. W. ma miejsce zamieszkania w L. oznacza to, że Minister Sprawiedliwości naruszył przepisy regulujące właściwość miejscową organu współdziałającego i zasięgnął opinii niewłaściwego organu. W ocenie odwołującej się właściwym organem winna być rada właściwa dla miejsca zamieszkania wnioskodawczyni. Konsekwencją powyższego było wydanie przez Ministra Sprawiedliwości decyzji z dnia [...] listopada 2010 r. bez uzyskania opinii właściwej rady izby notarialnej, a więc z naruszeniem przepisu art. 76 § 1 Prawa o notariacie w związku z art. 106 kpa.