Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. VII SA/Wa 825/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska, , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Dorota Wasiłek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2011 r. sprawy ze skargi W.G. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2011r. znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego W. G. kwotę 740 zł (siedemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez W. G. jest decyzja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] stycznia 2011 r. znak: [...] wydana w związku z odwołaniem skarżącego od decyzji Wojewody [...] z [...] września 2010 r. Nr [...].

Wskazaną decyzją Wojewoda [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad pozwolenia na budowę autostrady [...], odcinek [...] od km [...] do km [...] wraz z budową i przebudową odcinka drogi krajowej nr [...] w km [...]. W podstawie prawnej decyzji organ przywołał m.in. art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm., dalej: Prawo budowlane) oraz art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 721 ze zm.) w związku z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 154, poz. 958).

W uzasadnieniu decyzji Wojewoda wskazał m.in. na to, iż w toku prowadzonego postępowania w dniu 31 maja 2010 r. do organu wpłynęło pismo W. G., w którym wnoszący stwierdził, iż jest właścicielem wodociągu kolidującego z projektowanym odcinkiem autostrady [...] oraz, że nie zgadza się na jego przebudową a jedynie na rozbiórkę. W związku z powyższym w dniu 29 lipca 2010 r. organ wystąpił do Dyrektora Oddziału Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w [...] o ustosunkowanie się do podniesionych w ww. piśmie kwestii. W dniu 18 sierpnia 2010 r. do akt sprawy wpłynęła odpowiedź inwestora, z której wynikało, że działki wymienione w akcie notarialnym przedłożonym przez W. G. nie należą do pasa drogowego projektowanej autostrady [...] oraz, że przedstawione przez W. G. dokumenty nie świadczą, iż posiada on prawo własności do części rurociągu kolidującego z projektowaną autostradą [...]. W dniu 27 lipca 2010 r. wpłynęło do organu kolejne pismo W. G. (reprezentowanego obecnie przez pełnomocnika), w którym domagał się on uzależnienia wydania decyzji o pozwoleniu na budowę od wypłaty odszkodowania za wodociąg oraz uznania go w przedmiotowym postępowaniu za stronę. W dniu 26 sierpnia 2010 r. organ wezwał pełnomocnika W. G. do złożenia dokumentów potwierdzających, iż jest on właścicielem kolidującego z inwestycją wodociągu. W wyznaczonym terminie wpłynęła odpowiedź, która zawierała jedynie fakty już znane organowi, a przedstawione w poprzednich wystąpieniach do Wojewody [...]. Pismem z 10 września 2010 r. inwestor poinformował Wojewodę, że W. G. nie jest właścicielem przedmiotowego wodociągu. W piśmie z 14 września 2010 r. pełnomocnik W. G. zwrócił jeszcze raz uwagę, że jego mocodawca jest właścicielem przedmiotowego wodociągu. Wojewoda [...] w konsekwencji wskazał w uzasadnieniu decyzji, iż W. G. nie przedłożył dokumentów, z których by wynikało, iż opisywany wodociąg znajdujący się w granicach planowanej inwestycji, jest jego własnością.