Wyrok WSA w Opolu z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. II SA/Op 131/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi S. H. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) określa, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 104 K.p.a. oraz art. 8 ust. 1, ust. 3, ust. 9, art. 11, art. 24 ust. 2, art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 ze zm.), oraz art. 3 i art. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz.U. Nr 267, poz. 2259 ze zm.), oraz § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 2006 r. w sprawie realizacji programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz.U. Nr 25, poz. 186 ze zm.), działający z upoważnienia Burmistrza Nysy, Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, odmówił przyznania S. H. pomocy z opieki społecznej w formie zasiłku celowego na zakup żywności w ramach programu "Pomoc państwa z zakresie dożywiania". Powyższa decyzja przesłana została S. H. na jej adres zamieszkania i pod tym adresem doręczona w dniu 6 września 2010 r. do rąk piętnastoletniej córki strony- D. H., za pisemnym pokwitowaniem na zwrotnym pocztowym potwierdzeniu odbioru przesyłki. Pismem z dnia 6 września 2010 r., które do Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie wpłynęło w dniu 8 września 2010 r., S. H. wniosła odwołanie od decyzji pierwszoinstancyjnej. W uzasadnieniu wskazała, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa, podnosząc, że dochód jej rodziny nie przekracza 150 % kryterium dochodowego. Wskazała, że zgodnie z art. 8 ust. 9 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, do dochodu rodziny nie wlicza się dochodu z gospodarstwa rolnego, w sytuacji zaprzestania działalności rolniczej, gdyż dochód taki uzyskuje dzierżawca. Dodała, że przepis art. 28 ustawy odnosi się również do niej, jako małżonki rencisty pobierającego świadczenie z KRUS. Ponadto wskazała, że art. 11 ust. 2 ustawy, dotyczący prac społecznych, nie był brany pod uwagę przez OPS w Nysie pomimo, iż jej zgłoszenia były pisemne. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu postanowieniem z dnia [...], nr [...], wydanym na podstawie art. 1 i art. 18 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) oraz art. 134 K.p.a. stwierdziło niedopuszczalność odwołania. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że odwołanie jest niedopuszczalne, bowiem decyzja organu I instancji nie weszła do obrotu prawnego z tego względu, iż jej doręczenie nastąpiło z uchybieniem przepisów procedury administracyjnej określonych w art. 40 § 1 i art. 43 K.p.a. Przytaczając treść art. 134 K.p.a. organ odwoławczy wyjaśnił, iż niedopuszczalność odwołania może nastąpić z przyczyn podmiotowych bądź przedmiotowych. Przyczyny przedmiotowe obejmują przypadki braku przedmiotu zaskarżenia oraz przypadki braku możliwości zaskarżenia w toku instancji. Odwołanie nie służy od decyzji, która nie weszła do obrotu prawnego pomimo jej wydania lub, gdy czynność organu administracji publicznej nie jest decyzją administracyjną. Następnie organ wskazał na przepis art. 40 § 1 K.p.a. zgodnie, z którym pisma doręcza się stronie, a gdy strona działa przez przedstawiciela - temu przedstawicielowi. Z kolei art. 43 K.p.a. stanowi, że w przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się za pokwitowaniem dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. O doręczeniu zawiadamia się adresata, umieszczając zawiadomienie w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania. Organ wskazał, iż doręczenie stanowi czynność procesową o dużej doniosłości z uwagi na skutki prawne, jakie przepisy wiążą z doręczeniem. Wydanie decyzji wiąże stronę i organ od daty doręczenia. Od daty tej biegną również terminy procesowe i materialne. Organ wskazał również, że przepisy K.p.a. normują tylko kwestię doręczenia pisma nie odnoszą się do kwestii zapoznania się adresata z treścią pisma, istotnym jest zatem tylko fakt doręczenia i jego potwierdzenia. Zatem, aby doręczenie miało skutek prawny, jego sposób i forma winny odpowiadać przepisom Kodeksu postępowania administracyjnego. Zdaniem organu, decyzja Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie z dnia [...], nie została doręczona adresatowi zgodnie z przepisami K.p.a., bowiem skierowana do S. H., nie została przez nią odebrana osobiści, lecz została odebrana przez 15 - letnią córkę adresatki- D. H.. W tej sytuacji, w ocenie organu odwoławczego, skoro S. H. nie odebrała osobiście decyzji organu I instancji, ani też nie nastąpiło skuteczne doręczenie zastępcze, o którym mowa w art. 43 K.p.a., gdyż D. H. nie może być uznana za dorosłego domownika adresatki, nie doszło do doręczenia w ogóle, co z kolei oznacza, że strona nie jest związana tą decyzją. Zdaniem organu, dla oceny skuteczności doręczenia nie ma znaczenia fakt zapoznania się z jej treścią. Doręczenie decyzji organu I instancji jest więc wadliwe, co ma skutek taki, iż decyzja nie weszła do obrotu prawnego, a tym samym brak jest przedmiotu odwołania. Na powyższe rozstrzygnięcie S. H. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu podnosząc, że niedopuszczenie do rozpoznania odwołania jest bezprawne, albowiem brak negatywnych skutków prawnych w sytuacji, gdy w zakreślonym terminie nadano sprawie bieg. W dalszej części uzasadnienia odniosła się do jej sytuacji materialnej i rodzinnej. W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, podtrzymując argumentację i wywody zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, wniosło o oddalenie skargi.