Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 maja 2011 r., sygn. IV SA/Wa 511/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Tomiło-Nawrocka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 maja 2011 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta K. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia - oddala skargę

Uzasadnienie

IV SA/Wa 511/11

UZASADNIENIE

Zaskarżona do Sądu Administracyjnego decyzja Ministra Gospodarki z dnia [...].01.2011 r. - na skutek prawomocnego wyroku WSA - uchyliła pkt I uprzedniej decyzji tego organu z dnia [...].10.2007 r. i stwierdziła nieważność orzeczenia Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości z dnia [...].06.1959 r. w sprawie zatwierdzenia protokołu zdawczo-odbiorczego przedsiębiorstwa: Spółka Akcyjna dla Przemysłu C. "C." - K., [...], w części dotyczącej nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej gm. kat. K. XIX G. Sądu Powiatowego w K., wchodzącej w skład realności Lwh [...], oznaczonej jako parcela nr [...] o powierzchni 77 a 97 m2, wraz ze znajdującymi się na niej zabudowaniami - stanowiącej własność spółki pn. Fabryka Maszyn R. "O." w K. Sp. Akc.

Uprzednią decyzję Ministra, wydaną w tej sprawie - w części utrzymującej w mocy punkt I uprzedniej decyzji Ministra Gospodarki z dnia [...].10.2007 r., w której organ nadzoru odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości z dnia [...].06.1959 r. odnośnie parceli nr [...], o powierzchni 77 a 97 m2 - uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21.05.2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 251/09, a Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22.07.2010 r., sygn. akt I OSK 1316/09 oddalił wniesioną od niego przez Ministra Gospodarki skargę kasacyjną.

Zasadnicza wątpliwość organów w niniejszej sprawie - w aspekcie wystąpienia w sprawie przesłanki z art. 156 §1 pkt 2 Kpa - pojawiła się co do oceny, czy mienie nieruchome, objęte protokołami zdawczo-odbiorczym i z dnia [...] lutego 1950 r. i z dnia [...] października 1950 r. można uznać za "włączone do składników przedsiębiorstwa przed dniem wejścia w życie ustawy nacjonalizacyjnej" oraz za niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania. Przyjęcie wskazanych kryteriów nacjonalizacji nieruchomości należących do przedsiębiorstwa, lecz stanowiących własność osób trzecich, wobec właściciela przedsiębiorstwa, przy ocenie wystąpienia przesłanki rażącego naruszenia prawa, było związane z powołaniem się przez organ orzekający na ugruntowane w ostatnich latach orzecznictwo sądowo - administracyjne, zgodnie z którym ustawa z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz.U. Nr 3, poz. 17) posługiwała się pojęciem przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowo -funkcjonalnym, a brzmienie art. 6 tej ustawy przewidywało wprost przejście na własność Państwa "całości" przedsiębiorstwa wraz z nieruchomym i ruchomym majątkiem i wszelkimi prawami. Minister Gospodarki stał na stanowisku, iż jeżeli określony składnik mienia wchodził w skład struktury przedsiębiorstwa, to niezależnie od stosunków własnościowych i reguł jego wprowadzenia do przedsiębiorstwa podlegał on nacjonalizacji. Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości wydając orzeczenie nacjonalizacyjne z dnia [...] czerwca 1959 r. prawidłowo zatem, w ocenie Ministra, ustalił charakter i przeznaczenie parceli nr [...] o powierzchni 77 a 97 m2, przejętej na własność Państwa wraz z przedsiębiorstwem Spółka Akcyjna Przemysłu C. "C." - K., [...] - w dacie wejścia w życie ustawy nacjonalizacyjnej, tj. w dniu 5 lutego 1946 r., skoro z materiału dowodowego wynika, że nieruchomość ta, ze względu na swój przemysłowy charakter, była rzeczywiście niezbędna do prawidłowego funkcjonowania upaństwowionego przedsiębiorstwa.