Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 maja 2011 r., sygn. II SA/Gd 740/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. K. i G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 lipca 2010 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę.

Uzasadnienie

G. i S. K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 lipca 2010 r. utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie i przebudowie budynku mieszkalnego usytuowanego na działce nr [[...]] w B.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało podjęte w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

M. J. wnioskiem z dnia 2 marca 2010 r. skierowanym do Burmistrza wniosła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie istniejącego budynku mieszkalnego na działce nr [[...]] położonej w miejscowości B. przy ul. C.

Rozpoznając wniosek organ sporządził analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania terenu ( Dz. U. Nr 164, poz. 1588). W analizie tej stwierdzono, że dla terenu objętego wnioskiem nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a działka nr [[...]] zabudowana jest budynkiem mieszkalnym dwukondygnacyjnym o dachu wysokim dwuspadowym. Na sąsiednich działkach oraz na pozostałych zabudowanych działkach posiadających dostęp do tej samej drogi publicznej w obszarze analizowanym występuje zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna dwukondygnacyjna. W wyniku analizy stwierdzono spełnienie wymogów zawartych w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu terenu, a mianowicie, że 1/ teren posiada dostęp do drogi publicznej, 2/ istniejące uzbrojenie terenu jest wystarczające dla planowanego zamierzenia 3/ teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, 4/ zgodność inwestycji z przepisami odrębnymi. Analizując tzw. przesłankę "dobrego sąsiedztwa" zbadano gabaryty i formę architektoniczną obiektów zlokalizowanych na sąsiednich działkach, usytuowanie linii zabudowy i intensywność wykorzystania terenu. Obliczono, że średni wskaźnik wielkości powierzchni zabudowy do powierzchni działki w obszarze analizowanym wynosi 27,6 %, a szerokość elewacji frontowej mieści się w granicach od 9 do 15 m, wysokość budynków zaś od 7,5 m do 9,9 m.