Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 472/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant Specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2011 r. sprawy ze skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej - "Dyrektor UKS") określił B. sp. z o.o. - zwanej dalej "Spółką", kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za styczeń, luty i grudzień 2003 r. oraz wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od marca do listopada 2003 r.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, iż Spółka dopuściła się uchybień w zakresie rozliczenia podatku należnego oraz naliczonego.

Organ kontroli skarbowej wskazał, iż Spółka powstała w dniu 27 września 2004 r. w wyniku przekształcenia spółki jawnej, w której wspólnikami byli: Z. M., jego żona J. M., syn D. M. i córka A. K.. Jako dowody w prowadzonym postępowaniu kontrolnym wykorzystano, oprócz dowodów zebranych przez organ kontroli skarbowej, także dowody zgromadzone przez Prokuraturę Okręgową w W. w sprawie o nr [...] (wcześniej [...]).

Odnośnie rozliczenia podatku należnego organ kontroli skarbowej wyjaśnił, iż przedstawione przez Spółkę podliczenia rejestrów sprzedaży VAT w niektórych przypadkach nie pokrywają się z podsumowaniem dokonanym przez kontrolujących. Rejestry te Spółka prowadziła oddzielnie dla każdej stacji paliw oraz hurtowni. Brak kopii paragonów fiskalnych uniemożliwił kontrolującym analizę detalicznej sprzedaży paragonowej. Poprzestano zatem na konfrontacji kserokopii faktur z danymi zawartymi w rejestrach sprzedaży. W wyniku przeprowadzonych przez kontrolujących obliczeń ustalono, iż Spółka zaniżyła podatek należny w rozliczeniu za kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik i listopad 2003 r. Powyższe ustalenia poparte zostały analizą dokumentów udostępnionych przez funkcjonariuszy Policji w postaci wydruków komputerowych rejestrów sprzedaży VAT. W rejestrach tych przy wygenerowanych komputerowo kwotach podsumowań miesięcznych znalazły się odręcznie dopisane kwoty, które odpowiadały kwotom umieszczonym przez Spółkę w rejestrach wykorzystywanych dla potrzeb sporządzenia deklaracji VAT-7. Mając na uwadze, że kwoty komputerowych podsumowań zgadzały się z kwotami obliczonymi przez kontrolujących, organ pierwszej instancji przyjął, iż znalezione wydruki stanowiły pierwotne rejestry z prawidłowo wpisanymi danymi i dopiero w następstwie dokonanych modyfikacji naniesiono zaniżone kwoty.