Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Lu 21/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca),, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Stażysta Paulina Zając, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi "A" Spółka z ograniczona odpowiedzialnością w L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 stycznia 2010 r., sygn. akt. ISA/Lu 660/09 stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku A. z dnia 20 marca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych na obce środki trwałe - jest prawidłowe, a co do objęcia wieloletnią korektą podatku naliczonego od tych nakładów - jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia, organ podał, że we wniosku o udzielenie interpretacji A. przedstawiła stan faktyczny, w którym prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej artykułów FMCG poprzez sieć placówek handlowych stanowiących jej własność, jak również będących przedmiotem najmu. Rozwój firmy oraz duża konkurencja w branży sprzedaży detalicznej artykułów konsumpcyjnych wymusza poszukiwanie nowych lokalizacji dla nowopowstających sklepów sieci spółki. W wynajętych lokalach handlowych, spółka zwykle dokonuje modernizacji i adaptacji, przystosowujących wynajęty lokal do potrzeb swojej działalności. Poniesione nakłady kwalifikuje do inwestycji w obcych środkach trwałych i amortyzuje je zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w okresie dziesięciu lat. Umowy najmu zwarte pomiędzy nią a właścicielami nieruchomości są wieloletnie, najczęściej dziesięcioletnie i zawierają uregulowania, że w przypadku zakończenia umowy najmu, właściciel nieruchomości nie będzie wymagał przywrócenia stanu poprzedniego, a zatrzyma poczynione nakłady spółki w lokalu. Wynajmujący, z założenia odmawiają zgody na zapłatę za zatrzymane ulepszenia /tłumacząc to tym, że są one zwykle nieprzydatne dla następnego wynajmującego, który i tak adaptuje lokal zgodnie ze swoimi standardami /, dlatego takie rozwiązanie jest bardziej korzystne dla spółki niż przywrócenie stanu poprzedniego, bo w takim wypadku musiałaby ponieść jeszcze dodatkowe koszty. Czasami zachodzi konieczność, ze względów ekonomicznych przedterminowego rozwiązania umowy najmu lokalu handlowego. W tej sytuacji, spółka opuszcza wynajmowany lokal, a wynajmujący nabywa prawo do zatrzymania całości nakładów i ulepszeń przez nią poniesionych, za co nie należy jej się żadne wynagrodzenie.