Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 kwietnia 2011 r., sygn. III SA/Gl 1800/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant St. sekr. sąd. Aleksandra Doruch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2011 r. przy udziale - sprawy ze skargi Z.F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. znak: [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z [...] r. znak: [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za lipiec 2005 r. w kwocie [...] zł.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej był art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) zwanej dalej O.p., art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a, art. 88 ust. 3a pkt 4

lit. a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) powoływanej niżej jako ustawa o VAT.

Rozstrzygnięcie stanowiące przedmiot zaskarżenia zostało wydane w następującym stanie faktycznym.

Decyzją nr [...] z [...] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił Z. F. w podatku od towarów i usług za lipiec 2005 r. zobowiązanie podatkowe w wysokości

[...] zł. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, iż podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT zakupu paliwa w łącznej wysokości [...] zł, wystawionych przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "A" B. K. N., B., ul. [...], który nie dokonywał zakupu oleju napędowego i benzyny i tym samym nie mógł dokonać sprzedaży tych towarów. Wystawione przez niego faktury nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji sprzedaży, a jedynie istnienie takich czynności pozorowały.

Pismem z [...] 2010 r. strona złożyła odwołanie od w/w. decyzji. Wniosła o jej uchylenie w całości. Zarzuciła jej naruszenie prawa materialnego poprzez jego błędną wykładnię i zastosowanie, tj. art. 120, 121, 122, 123, 180 § 1, 181 i 190 O.p. W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik strony podniósł, iż stwierdzenie organu I instancji, że faktury wystawione przez kontrahenta podatnika nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji sprzedaży, a jedynie istnienie takich czynności pozorują, a działalność gospodarcza w zakresie obrotu olejem napędowym i benzyną była fikcyjna oparto jedynie na zeznaniach świadków, sporządzonych w toku innych postępowań, w tym w postępowaniu karnym. Stanowiło to naruszenie przepisów art.180 § 1, 181 i 190 O.p. Przyznał co prawda, że organ może wykorzystać jako dowody również materiały zgromadzone w innych postępowaniach, w tym administracyjnych, karnych albo postępowaniach wykroczenia skarbowe. Zwrócił jednak uwagę, że określone dowody, w tym z przesłuchania świadka czy też z oględzin po włączeniu do innego postępowania są de facto dowodami z dokumentów. Wykorzystanie ich w postępowaniu podatkowym jest odejściem od zasady bezpośredniości. Odbiera się ponadto stronie możliwość uczestniczenia w czynności dowodowej, w tym zadawania pytań. Dowody w postępowaniu podatkowym nie powinny być zdobywane w trybie postępowania karnego, zwłaszcza jeżeli nie ma obiektywnych przeszkód do ich przeprowadzenia w postępowaniu podatkowym. W ocenie pełnomocnika, wątpliwości budzi również wykorzystanie dokumentu w postaci protokołu przesłuchania świadka, włączonego następnie do postępowania podatkowego, w którym tenże świadek jest stroną. Należy mieć na uwadze, że odebranie od tej strony zeznań w toku postępowania podatkowego uzależnione jest od jej zgody. Składając zaś zeznania w innym postępowaniu jako świadek, osoba ta znajduje się w odmiennej sytuacji prawnej. Ponadto podniósł, że niedopuszczalne jest, aby organ dokonywał ustaleń w oparciu o materiał dowodowy, który nie został poddany weryfikacji przez sąd, bowiem nie wszczęto jeszcze postępowania sądowego. Dlatego też - zdaniem pełnomocnika strony - zebrany w niniejszej sprawie a nie zweryfikowany materiał dowodowy nie wskazuje, że podatnik dokonał zawyżenia podatku naliczonego o kwoty podatku od towarów i usług zawarte w fakturach VAT wystawionych przez P. W. "A".