Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Gd 100/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Szymańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 10 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za miesiące od stycznia do czerwca 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 10 grudnia 2010 r. Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 17 września 2010 r. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty podatku od gier za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj i czerwiec

2010 r.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. "A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

z siedzibą w R. - dalej jako "Spółka", reprezentowana przez pełnomocnika - radcę prawnego [...], na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. b) oraz art. 77b § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako "Ordynacja podatkowa", wystąpiła do Naczelnika Urzędu Celnego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od gier za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj i czerwiec 2010 r.

W uzasadnieniu Spółka podniosła, że w złożonych za ww. miesiące deklaracjach dla podatku od gier błędnie wskazała podatek do zapłaty na podstawie i w wysokości wynikającej z art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) - dalej jako "ustawa o grach hazardowych", zamiast na podstawie art. 45a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.) - dalej jako "ustawa o grach i zakładach wzajemnych". Wnioskodawczyni wskazała, że ustawa o grach hazardowych nie zawiera przepisów przejściowych, niezbędnych dla zapewnienia poszanowania interesów w toku, na który przyznano Spółce zezwolenie na urządzanie i prowadzenie gier na automatach