Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 marca 2011 r., sygn. I SA/Wr 120/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Protokolant Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 lutego 2011 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Farmaceutycznego "A" S.A. w J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2004 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza na rzecz strony skarżącej od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. kwotę 5.617,00 (pięć tysięcy sześćset siedemnaście) tytułem kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 30 grudnia 2009 r. strona skarżąca Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne ,,A" S.A. w J. G. wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2004 r. w kwocie 131.162,87 zł. W uzasadnieniu wniosku podatnik podniósł, że w podstawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości za 2004 r. wykazane zostały budowle dróg wewnętrznych o łącznej wartości 6.558.143,55 zł. Wedle strony w okresie objętym wnioskiem budowle dróg wewnętrznych wyłączone są z opodatkowania podatkiem od nieruchomości co wynika z brzmienia art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 9 poz. 84 ze zm.).

Postanowieniem z dnia [...] r. nr {...} Prezydent Miasta J. G. wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty podatku od nieruchomości za 2004 r.

W toku postępowania podatkowego organ I instancji dokonał z udziałem podatnika oględziny nieruchomości podczas której stwierdzono, że wykazane przez podatnika działki zabudowane budynkami stanowią w przeważającej mierze wewnętrzne ciągi komunikacyjne oraz miejsca parkingowe pokryte kostką brukową bądź płytami betonowymi. Wykazany zaś przez podatnika parking samochodowy o wartości 44.753,77 zł usytuowany jest poza przedsiębiorstwem. Jest to część biegnąca w pasie drogi publicznej, obecnie zajęta na chodnik, pokryta kostką chodnikową i częściowo asfaltem. Organ I instancji nie podzielił stanowiska podatnika i stwierdził, że większość budowli określanych przez podatnika jako drogi wewnętrzne, place, parkingi nie spełniają wyłączenia z art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym w rozpatrywanym 2004 r. Wedle organu I instancji, nowelizacja przywołanego wyżej przepisu dokonana ustawą z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 200 poz. 1953) miała wyłącznie charakter porządkujący i upraszczający niektóre procedury oraz pojęcia stosowane w ustawie. Zamierzeniem ustawodawcy nie było dokonywanie zmian stanowiących istotę dotychczasowych regulacji. Prezydent Miasta J. G. wskazał, że w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych nie została zawarta definicja pasa drogowego, drogi czy też obiektu budowlanego związanego z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu. Definicji tych pojęć należy szukać w ustawie o drogach publicznych z dnia 21 marca 1985 r. (tj. Dz. U. z 2007 r. Nr 19 poz. 115 z późn. zm.).