Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 marca 2011 r., sygn. III SA/Wr 779/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk, Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Dziok, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 16 marca 2011 r. sprawy ze skargi A. Z. na postanowienie W. D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie uznania zarzutu egzekucyjnego za bezzasadny oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...], działając m.in. na mocy art. 17 § 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postepowaniu egzekucyjnym w administracji (jt. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) Wojewoda D. po ponownym rozpatrzeniu zarzutu skarżącej - pani A. Z. - w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego [...] z dnia [...] r. wystawionego w stosunku do mandatu karnego kredytowanego [...], dotyczącego nieistnienia obowiązku w związku z jego wykonaniem - postanowił uznać zarzut za bezzasadny.

Jak wskazano w uzasadnieniu orzeczenia - skarżąca pismem z dnia [...] r. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, kwestionując zasadność rozstrzygnięcia wydanego w pierwszej instancji postanowieniem Wojewody nr [...] z dnia [...] r. o uznaniu zarzutu za bezzasadny. Z akt wynikało, że Wojewoda D. jako wierzyciel należności wynikającej z wymienionego mandatu skierował w dniu [...] r. tytuł wykonawczy do Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. celem przymusowej realizacji zobowiązania. W dniu [...] r. organ egzekucyjny przekazał Wojewodzie - jako wierzycielowi - zarzut skarżącej, sprowadzający się do zakwestionowania tytułu wykonawczego z powodu wykonania objętego nim obowiązku, gdyż przestał on istnieć zdaniem skarżącej z chwilą, w której powinno było nastąpić jego potrącenie z nabytą w drodze cesji wierzytelnością. We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oświadczyła, że grzywna nałożona mandatem została zapłacona nie później niż w dniu [...]r. oraz wniosła o umorzenie postępowania i grzywny. W związku z powyższym, wierzyciel wezwał skarżącą do sprecyzowania wniosku oraz podania dokładnej daty wpłaty na poczet grzywny nałożonej w dniu [...]r. w postaci mandatu karnego kredytowanego [...] w wysokości [...] zł. W dniu [...]r. wpłynęło pismo, w którym podniosła, że pisma z dnia [...]r. nie sporządzała. Następnie dnia [...]r. wierzyciel otrzymał pismo zobowiązanej, w którym wniosła o umorzenie postępowania z powodu nieistnienia zobowiązania na skutek jego zapłaty poprzez dokonanie potrącenia z długu z nabytą od cedenta M. S. wierzytelnością. Na dowód uregulowania zobowiązania, przełożyła zawiadomienie nr [...] z dnia [...]r. o dokonanej cesji. Z przedmiotowego zawiadomienia wynika, że cedent - "A" sp. z o. o. z siedzibą w W., przeniósł na rzecz cesjonariusza A. Z. odcinek wierzytelności od Skarbu Państwa reprezentowanego przez Ministra Finansów - roszczeń bezspornych (wymagalnych, nieprzedawnionych, przenoszalnych) z polisy Dobrowolnego Ubezpieczenia Majątkowego z dnia [...] r. w kwocie [...] zł wymagalnych na dzień [...]r. Wraz z wierzytelnością przeszły na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki ustawowe liczone od dnia [...]r. do dnia zapłaty. Strony ustaliły beneficjenta przelanych wierzytelności, którym jest D. Urząd Wojewódzki.