Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2011 r., sygn. III SA/Wa 1717/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Maria Nałęcz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 marca 2011 r. sprawy ze skargi M.K. i A.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] lutego 2010r., nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. solidarnie na rzecz M.K. i A.K. kwotę 3.290 zł (słownie: trzy tysiące dwieście dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Skarżący - M. i A. K., pismem z [...] listopada 2009 r. wnieśli m.in. o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oraz o określenie za ten rok wysokości zobowiązania podatkowego. Dołączyli korektę zeznania PIT-37. Zakwestionowali zasadność pobrania przez płatnika podatku od wypłaconej Skarżącemu należności zagranicznej, która - ich zdaniem - zwolniona była od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej: "u.p.d.o.f.".

Naczelnik Urzędu Skarbowego w L., przeprowadziwszy wszczęte z urzędu postępowanie podatkowe, decyzją z [...] lutego 2010 r. określił Skarżącym zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 39.369 zł oraz kwotę do zapłaty 1.869 zł.

Ustalono, że w latach 2005-2008 Skarżący, wyznaczony przez uprawniony organ wojskowy, pełnił zawodową służbę wojskową w Polskim Zespole Łącznikowym B. w H.. Naczelnik Urzędu Skarbowego powołał się na zaświadczenie Ministerstwa Obrony Narodowej ("MON"), z którego wywiódł, że wyznaczenie nie miało związku z okolicznościami wymienionymi w art. 21 ust.1 pkt 83 u.p.d.o.f. Jego zdaniem dla możliwości skorzystania ze zwolnienia decydujące znaczenie miał § 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 czerwca 2004 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz.U. Nr 162, poz.1698) - dalej: "rozporządzenie z 16 czerwca 1004 r.", tj. okoliczność, czy żołnierza zawodowego wyznaczono na stanowisko służbowe, czy też skierowano go do służby poza granice państwa. Z rozporządzenia wynikało, iż nie wszystkie kategorie żołnierzy zawodowych odpowiadają zakresowi art. 21 ust. 1 pkt 83 u.p.d.o.f.