Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2011 r., sygn. II SA/Wa 134/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.) Przemysław Szustakiewicz Protokolant specjalista Aleksandra Weiher po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2011 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską: 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz R. K. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zastępstwa prawnego oraz kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego.

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. Nr [...] utrzymał w mocy decyzję Komendanta [...]Policji w W. z dnia [...] lutego 2009 r., mocą której cofnięto R. K. pozwolenie na broń palną myśliwską. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.) cofnięcie pozwolenia nastąpiło w związku ze skazaniem R. K. prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w N. z dnia [...] listopada 2006 r., sygn. akt [...], za spowodowanie wypadku drogowego na karę jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby - 4 lat. Wobec skarżącego orzeczono też zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez okres 1 roku. Dodatkowo, jak stwierdził organ, w przeszłości skarżący popełnił przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, a postępowanie karne w tej sprawie zostało umorzone z powodu przedawnienia karalności czynu. W ocenie organu skarżący, powodując wypadek komunikacyjny, stworzył zagrożenie katastrofy, czego skutkiem były obrażenia ciała innych osób, a zatem zachowanie przez niego prawa do broni byłoby sprzeczne z interesem społecznym, któremu ustawodawca poprzez obligatoryjny charakter art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji przyznał bezwzględne pierwszeństwo. Nadto wcześniejszy konflikt skarżącego z prawem, sprzed przedmiotowego zdarzenia (popełnienie przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów - postępowanie karne w tej sprawie zostało umorzone z powodu przedawnienia) świadczy o jego lekceważącym stosunku do ładu prawnego i bezwzględnie nakazuje cofnięcie prawa do broni.