Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 22 lutego 2011 r., sygn. II SA/Bk 842/10

1. Pismo kierownika urzędu informujące o zwolnieniu funkcjonariusza ze służby celnej z dniem uprawomocnienia się orzeczenia o wydaleniu ze służby, jest zaskarżalną do sądu administracyjnego czynnością, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

2. Zawarte w art. 187 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323 z późn. zm.) odesłanie do stosowania w postępowaniu dyscyplinarnym odpowiednio przepisów kodeksu postępowania karnego, nie obejmuje kwestii związanych z prawomocnością orzeczeń dyscyplinarnych.

3. Póki biegnie termin na wniesienie skargi do sądu administracyjnego na orzeczenie dyscyplinarne, a po jej wniesieniu póki nie zakończy się prawomocnie postępowanie sądowoadministracyjne, orzeczenie dyscyplinarne nie może mieć cechy prawomocności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 lutego 2011 r. sprawy ze skargi M. G. na wyrażoną pismem czynność Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...] w przedmiocie informacji o zwolnieniu ze służby stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności

Orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] stycznia 2010 r. znak [...] Dyrektor Izby Celnej w B. wymierzył rachmistrzowi celnemu M. G. - starszemu kontrolerowi celnemu karę dyscyplinarną wydalenia ze służby. Wskazał, że naruszenie obowiązku służbowego funkcjonariusza polegało na niestawieniu się na służbę w Referacie Grup Mobilnych w A. w dniach 08 maja 2009 r. i 11 maja 2009 r., niezawiadomieniu pracodawcy o przyczynie swojej nieobecności pomimo posiadania informacji o braku zgody Dyrektora Izby Celnej na zwolnienie z obowiązku pełnienia służby w tych dniach. Organ zakwalifikował powyższe naruszenie jako uchybienie przepisom § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy, § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 06 kwietnia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania rozkładu czasu służby funkcjonariuszy celnych oraz § 1, § 4 pkt 7, § 39 regulaminu służby/pracy w Izbie Celnej w B.