Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 stycznia 2011 r., sygn. II SA/Wa 1813/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Walawski Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędzia WSA Andrzej Góraj (spr.) Protokolant ref.staż. Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi L. L. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej oddala skargę.

Uzasadnienie

L. L. (dalej jako skarżący) w dniu 18 października 2010 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2010 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] cofającą wyżej wymienionemu pozwolenie na broń palną bojową do ochrony osobistej. Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym: Skarżący decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] otrzymał zezwolenie na posiadanie broni palnej bojowej do ochrony osobistej. Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), w celu dalszego posiadania broni palnej bojowej, nałożono na skarżącego obowiązek przedstawienia raz na pięć lat właściwemu organowi Policji aktualnego orzeczenia lekarskiego i psychologicznego, wystawionego przez upoważnionego lekarza i psychologa o możliwości dysponowania bronią. Skarżący takiego orzeczenia lekarskiego nie przedstawił, ani nie wnosił o przesunięcie terminu wykonania badań lekarskich. Spowodowało to wydanie decyzji przez [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] o cofnięciu mu pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej na podstawie art. 18 ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 4 i art. 20 wymienionej powyżej ustawy o broni i amunicji.