Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 stycznia 2011 r., sygn. VI SA/Wa 1557/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant ref. staż. Katarzyna Smaga po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi Ł. R. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...], Główny Inspektor Transportu Drogowego - działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej także: k.p.a.) oraz art. 18 ust. 5 lit. c) i art. 92 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm. - dalej także u.t.d.) w zw. z Lp. 1.1 i Lp. 2.9 pkt 3 załącznika do cyt. ustawy - utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia na Ł. R. (dalej: także skarżący) kary pieniężnej w wysokości 13.000 (trzynaście tysięcy) złotych za:

- wykonywanie przewozów okazjonalnych w krajowym transporcie drogowym pojazdem przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą z naruszeniem zakazu umieszczania na dachu pojazdu lamp lub innych urządzeń technicznych - 5.000 złotych.

- wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji, z wyłączeniem taksówek - 8.000 złotych.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] lutego 2010 r. w W., Port Lotniczy [...] inspektor [...] Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego poddał kontroli drogowej samochód osobowy marki [...] o nr rejestracyjnym [...]. Pojazd kierowany był przez Ł. R. Na dachu samochodu umocowane było urządzenie z napisem "[...]" bez instalacji elektrycznej. Urządzenie jest przymocowane do dachu za pomocą uchwytów. Stwierdzono, iż podczas kontroli kierowca okazał wypis nr [...] z licencji nr [...] na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób wydanej dla firmy M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. Z protokołu przesłuchania kierowcy w charakterze świadka wynika, że kierowca zeznał, że prowadzi własną działalność gospodarczą i tylko współpracuje M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. Zeznał, że samochód jest jego własnością. Ponadto oświadczył, że w dniu kontroli miał kilka kursów. Zlecenia kursów otrzymał drogą radiową (Terminal - Radio [...]) z centrali firmy, nazwy której nie znał. Oświadczył, że przewozy wykonuje na rzecz firmy S., z którą rozlicza się dwa razy w miesiącu z wykonanych usług przewozu. Kierowca zeznał ponadto, że osobom przewożonym wystawia paragon fiskalny z kasy fiskalnej zarejestrowanej na kierowcę. Kierowca zeznał także, że na obu bokach i z tyłu kontrolowanego samochodu znajdowały się napisy "[...]", "[...]", a na tylnej klapie bagażnika umieszczony był napis "[...]". Skarżący stwierdził, że w kontrolowanym samochodzie zamontowane było urządzenie pomiarowe [...], które nie było połączone przewodami z kasą fiskalną. Oświadczył, że po zakończeniu przewozu urządzenie pomiarowe wskazuje impulsy, które kierowca przelicza na stawkę stanowiącą kwotę do zapłacenia za wykonaną usługę. Podczas kontroli wykonał wydruk paragonu fiskalnego wystawionego na rzecz Ł. R.