Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. III SA/Wa 894/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus, Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant specjalista Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi M. GmbH z siedzibą w Niemczech na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy naliczenia i wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za 2005 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z [...] września 2009 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. GmbH z siedzibą w Niemczech kwotę 12.478 zł (dwanaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

1. M. GmbH (dalej: "Spółka") zwróciła się [...] lipca 2006r. do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. (dalej: "NUS") zwrot podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2005r. w wysokości 2.090.000 zł.

2. W związku z tym, że NUS decyzją z [...] października 2008r. dokonał zwrotu ww. kwoty VAT po upływie 6 miesięcznego terminu przewidzianego w § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 23 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 89, poz. 851, ze zm., dalej "rozporządzenie"), Spółka 28 maja 2009r. zwróciła się o wypłatę VAT niezwróconego za ww. okres z oprocentowania od nieterminowego zwrotu. W podstawie prawnej wniosku podała: art. 76, art. 76b, art. 77b § 1 pkt 1 i § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, ze zm., dalej: O.p.), art. 87 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm., dalej "u.p.t.u."). Spółka wskazała, że z jej wyliczeń wynika, że na otrzymaną kwotę zwrotu składają się należność główna (1.669.712,57 zł) i odsetki (420.287,43 zł). NUS nie zwrócił zatem należności głównej w wysokości 420.287,43 zł i odsetek w wysokości 105.791,57 zł. Stosownie do art. 87 ust. 7 u.p.t.u. różnicę VAT niezwróconą przez urząd w terminie traktuje się jako nadpłatę podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu O.p. W świetle art. 78 § 1 O.p. nadpłaty podlegają oprocentowaniu w wysokości równej odsetkom za zwłokę pobieranym od zaległości podatkowych. Różnicowanie konsekwencji nieterminowego zwrotu VAT w sferze oprocentowania w zależności od siedziby podmiotu jest, w świetle orzecznictwa Trybunału Wspólnot Europejskich (dalej: ETS), niezgodne z prawem wspólnotowym i należy w związku z tym stosować do ww. podmiotów zasady przewidziane w prawie polskim, przez odpowiednią interpretację art. 12 i art. 49 Traktatu ustanawiającego WE i preambuły Ósmej Dyrektywy Rady z 6 grudnia 1979r. 79/1072/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju (Dz. U. UE L z 1979/331/11, dalej: "VIII Dyrektywa").