Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. VI SA/Wa 1784/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant ref. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi S. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] lipca 2010 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej jako GITD) utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektor Transportu Drogowego (dalej jako WITD) z [...] czerwca 2010 r., którą nałożono na S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako skarżąca spółka) karę pieniężną w wysokości 15.000 złotych za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.

Do powyższych rozstrzygnięć doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Dnia [...] lutego 2010 r. funkcjonariusze WITD zatrzymali i poddali kontroli samochód marki M. nr rej. [...]. Z kontroli tej został sporządzony protokół, z którego wynikało, że:

1. w pojeździe zamontowany był drogometr połączony przewodami z kasą fiskalną;

2. na dachu pojazdu znajdowało się plastikowe urządzenie z dwustronnym napisem "s. [...]" następnie nalepka z napisem " [...]", po czym "[...]" - urządzenie to nie posiadało instalacji elektrycznej;

3. kierowca do kontroli okazał m.in.: wypis z licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób wydanej dla skarżącej spółki; zaświadczenie o spełnieniu wymagań określonych w art. 39a ust. 1 pkt 3-5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r., nr 125, poz. 874 ze zm.), dalej u.t.d. oraz paragon anulowany z kasy fiskalnej wystawiony przez skarżącą spółkę.

W dniu kontroli sporządzono również dokumentację fotograficzną okazanych dokumentów i pojazdu.

Po zakończeniu kontroli przesłuchano w charakterze świadka kontrolowanego kierowcę, który zeznał, że przewóz drogowy osób wykonuje na rzecz skarżącej spółki, z którą łączy go stosunek pracy, przy czym nie chciał wskazać jaki to stosunek pracy i w dniu kontroli - do momentu kontroli, miał jeden kursów przewozu osób. Zlecenia dostaje drogą radiową z centrali skarżącej spółki. Oświadczył, że pasażerom wystawia paragon fiskalny z kasy fiskalnej zarejestrowanej na skarżącą spółkę, przy czym to jak się rozlicza z pasażerem jest tajemnicą skarżącej spółki. Potwierdził, że w pojeździe zamontowany był licznik kilometrów, a nie taksometr. Ów licznik wskazuje mu coś o czym nie ma wiedzy co to jest. Nadto przesłuchany podał, że na polecenie Inspektorów wydrukował z kasy fiskalnej kawałek papieru, na którym widniała firma i adres skarżącej spółki. Odnośnie wyglądu kontrolowanego pojazdu świadek wskazał, że po obu jego stronach znajdowały się napisy "[...]" następnie nalepka z napisem " [...]", po czym "[...]"; z tyłu pojazdu umieszczony był natomiast napis "[...]" następnie nalepka z napisem " [...]", a na dachu zamontowany był baner reklamowy, na którym znajdowały się litery "s. [...]" następnie nalepka z napisem " [...]", po czym "[...]". Kierowca stwierdził, że baner nie był ani lampą, ani urządzeniem technicznym. Na koniec świadek dodał, że uniemożliwiono identyfikację strony internetowej zgodnie z art. 18 ust. 5 u.t.d. i S., S. to nie nazwa przedsiębiorcy, które dysponuje licencją, zatem na pojeździe nie widniał ani nr telefonu, ani nazwa przedsiębiorcy.