Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 2634/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędzia WSA Jerzy Płusa, Protokolant st. sekr. sąd. Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz E. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 457 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Uzasadnienie
Skarżąca - E. sp. z o.o. w W., 21 lipca 2008 r. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług. Przedstawiła następujący stan faktyczny:
Skarżąca jest wydawcą miesięcznika "S", specjalistycznego czasopisma poświeconego tematyce produkcji, obróbki i dekoracji szkła oraz produkcji i montażu konstrukcji przeszklonych. Prenumeratorami czasopisma są podmioty z branży szklarskiej i okiennej. W celu pozyskania nowych klientów (prenumeratorów, zleceniodawców reklam) Skarżąca zamierza rozdawać gadżety reklamowe, tj. dyski przenośne (pendrive'y) z dużymi logo spółki, których wartość wynosi ok. 20 zł. Dyski mają formę breloków, a zatem są nieustannie w użyciu i nazwa Skarżącej utrwala się w świadomości potencjalnych klientów.
Skarżąca m.in. zapytała, czy będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatne przekazanie potencjalnym jej klientom towarów (opisanych pendrive'ów z dużym logo spółki, o wartości powyżej 5 zł) na potrzeby związane z prowadzoną działalnością, tj. reklamową?
W ocenie Skarżącej przekazanie gadżetów reklamowych o wartości 20 zł związane z prowadzeniem przez nią działalności nie podlega podatkowi od towarów i usług. Na poparcie swojego stanowiska Skarżąca wskazała wyroki: NSA z 13 maja 2008 r. sygn. akt I FSK 600/07; WSA w Olsztynie z 13 marca 2008 r. sygn. akt I SA/OI 53/08; WSA w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1255/07 i III SA/Wa 1444/07; WSA w Rzeszowie z 14 lutego 2008 r. sygn. akt I SA/Rz 875/07).