Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Wa 1201/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Adam Lipiński, Protokolant Specjalista Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego R. Z. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł oraz kwotę 52,80 zł (pięćdziesiąt dwa złote 80/100) podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] , wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a, orzekając ponownie, po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2009 r. o sygn. akt II SA/Wa 1449/09, utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] , odmawiającą J. M. przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

Z akt sprawy wynika, iż w uchylonej przez Sąd, prawomocnym wyrokiem, decyzji z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej ZUS) nie znalazł podstaw do przyznania J. M. świadczenia w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.). Uzasadniając decyzję organ podał, że J. M. na przestrzeni 40 lat życia, a zatem do dnia orzeczenia w stosunku do niego powstania całkowitej niezdolności do pracy, udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 13 lat, 7 miesięcy i [...] dni, zaś w dziesięcioleciu przypadającym przed powstaniem całkowitej niezdolności do pracy, zamiast wymaganych 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych udowodnił on tylko 1 rok, 10 miesięcy i [...] dni, a w latach 1985-1987, 1988-1989, 1991-1993, 1996-1998 wystąpiły przerwy w ubezpieczeniu. Organ podał też, że z dniem [...] kwietnia 1998 r. J. M. zaprzestał wykonywania zatrudnienia, natomiast całkowita niezdolność do pracy została wobec niego, orzeczona przez lekarza orzecznika ZUS w orzeczeniu z dnia [...] stycznia 2009 r., od października 2001 r. Organ podniósł, że przeprowadzona analiza akt sprawy nie wskazuje, aby wnioskodawca nie mógł kontynuować zatrudnienia na skutek szczególnych okoliczności, a zwłaszcza, gdy uwzględni się fakt, iż we wskazanych okresach nie została u niego ustalona całkowita niezdolność do pracy z powodu choroby. Dodatkowo organ wskazał, że rozpatrując wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, analizie został poddany przede wszystkim przebieg ubezpieczenia wnioskodawcy przed dniem ustalenia całkowitej niezdolności do pracy, który nie daje podstaw do przyjęcia, że niespełnienie warunków do świadczenia na zasadach ogólnych było spowodowane szczególnymi okolicznościami.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00