Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 grudnia 2010 r., sygn. IV SA/Po 920/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Donata Starosta po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 grudnia 2010 roku sprawy ze skargi E. Sz. na decyzję Kierownika do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] sierpnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o pozbawieniu uprawnień kombatanckich oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. (nr [...]) Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (zwany dalej Kierownikiem Urzędu) działając na podstawie art. 151 § 1 pkt 1, art. 150 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., zwaną dalej kpa), art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (t. j. Dz. U. 2002 r., nr 42, poz. 371 ze zm., zwaną dalej ustawą o kombatantach), po przeprowadzeniu postępowania określonego w art. 149 § 2 kpa odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia [...] kwietnia 2009 r. (nr [...]) o pozbawieniu E. Sz. uprawnień kombatanckich.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Kierownik Urzędu wskazał, że decyzją z dnia [...] października 2008 r., utrzymaną w mocy decyzją z dnia [...].04.2009 r. pozbawiono stronę uprawnień kombatanckich. Postanowieniem z dnia [...] maja 2010 r. (nr [...]) Kierownik Urzędu wznowił postępowanie w sprawie na żądanie strony.

Żądanie wzruszenia decyzji ostatecznej odmawiającej przyznania uprawnień kombatanckich nie zasługiwało jednak na uwzględnienie. Jedną z naczelnych zasad postępowania administracyjnego jest zasada trwałości decyzji administracyjnych. Jednym ze sposobów weryfikacji decyzji jest wznowienie postępowania mogące nastąpić tylko w stosunku do decyzji ostatecznych i wyłącznie w przypadkach przewidzianych przepisami prawa. Przepisy dotyczące tej instytucji mają charakter szczególnej i zupełnej regulacji prawnej, która tylko w drodze wyjątku i w ściśle określonych przypadkach pozwala na wzruszenie decyzji ostatecznej i jako takie nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Uchylenie decyzji ostatecznej może jednak nastąpić tylko wtedy, gdy okoliczności stanowiące podstawę wznowienia w konfrontacji z innymi dowodami okażą się na tyle istotne, że wywrą bezpośredni wpływ na rozstrzygnięcie zawarte w decyzji ostatecznej. W przedmiotowej sprawie ponowna analiza akt sprawy nie dała podstaw do przyznania stronie uprawnień kombatanckich (k. 226 akt administracyjnych).