Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Po 587/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Katarzyna Sierszeńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]2010 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego; I. oddala skargę, II. przyznaje adw. U. N. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu, kwotę [...] zł ([...] złote [...]) w tym [...] zł ([...] złote [...]) tytułem podatku od towarów i usług. /-/ E. Brychcy /-/ J. Szaniecka /-/ E. Podrazik

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2010 r. nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił M. G. przyznania uprawnienia świadczenia pieniężnego określonego w ustawie z 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. nr 87 poz. 395) podając w uzasadnieniu, że wnioskodawczyni nie spełnia kryteriów pozwalających na uwzględnienie jej wniosku.

Odwołanie od decyzji złożyła M. G. podając, że nie zgadza się z decyzją i uważam ją za bardzo krzywdzącą.

Decyzji tej zarzuciła brak wnikliwości i niezgodność z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009 r. sygn. akt. K 49/07.

Odwołująca podała, że wyrwanie jej z domu rodzinnego, rozdzielenie od rodziców i rodzeństwa, wywiezienie wbrew woli do gospodarza niemieckiego, nakaz przymusowej pracy był to dla niej (dziecka) przeżyciem traumatycznym. Zostałam wysiedlona, "wyrwana" z rodziny. Moją rodzinę wywieziono z miejsca gdzie zamieszkaliśmy: matkę z rodzeństwem wywieziono do J., a ojca do Niemiec. Rozłączenie z rodzicami i innymi osobami bliskimi, dawało mi poczucie osamotnienia, wzmożone utratą domu i koniecznością przebywania w innym środowisku powodowało, że czułam się sierotą. Środowisko w którym wzrasta dziecko oddziałuje na jego rozwój i stanowi ważny czynnik jego rozwoju. Jeden z najważniejszych i niezbędnych warunków, które zapewniają prawidłowy rozwój osobowości dziecka, stanowi obecność matki i ojca w życiu dziecka ich serdeczność i udział w wychowaniu.