Wyrok WSA w Opolu z dnia 6 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Op 569/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędzia NSA Joanna Kuczyńska Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Zamojska - Jaszczyk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 listopada 2010 r. sprawy ze skargi A S.A. w B. na interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 stycznia 2008 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację w części dotyczącej uznania za nieprawidłowe stanowiska skarżącej w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku o udzielenie interpretacji numerami: 3, 4 i 5 (słownie: trzy, cztery i pięć); II. w pozostałej części skargę oddala; III. określa, że zaskarżona interpretacja nie podlega wykonaniu w części uchylonej; IV. zasądza od Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach na rzecz skarżącej kwotę 457,00zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 23 października 2007 r. skarżąca A S.A. (obecnie A S.A. w B.) zwróciła się do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako: [O.p.].
Spółka wskazała, że jest wytwórcą energii elektrycznej, który spełnia warunki do zrekompensowania kosztów określonych w ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz. U. Nr 130, poz. 905) - [dalej: ustawa o KDT]. Z uwagi na zagwarantowaną tą ustawą możliwość rozwiązania za rekompensatą długoterminowych kontraktów na dostawę energii zawartych przez wytwórców energii elektrycznej, w tym przez skarżącą, otrzyma ona znaczne kwoty pieniężne tytułem rekompensaty, która co do zasady powinna pokrywać wydatki wytwórców nie pokryte przychodami uzyskanymi ze sprzedaży energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych na rynku konkurencyjnym, po przedterminowym rozwiązaniu umów długoterminowych, które to wydatki wynikają z nakładów poniesionych przez wytwórcę do dnia 1 maja 2004 r. na majątek związany z wytwarzaniem energii elektrycznej. Koszty te zwane są kosztami osieroconymi. Skarżąca jako przedmiot interpretacji wskazała osiem zagadnień prawa podatkowego, przy czym zagadnienie oznaczone pytaniem nr 1 dotyczyło podatku od towarów i usług i zostało objęte odrębną interpretacją. Pozostałe pytania sformułowano następująco: