Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Ol 683/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędzia WSA Tadeusz Piskozub Protokolant Ewa Grusza po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 1 grudnia 2010r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2004r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana w całości

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił Spółdzielni A w E. zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług oraz ustalił dodatkowe zobowiązania podatkowe za poszczególne miesiące od maja do grudnia 2004 r. Powyższa decyzja została skutecznie doręczona pełnomocnikowi strony w dniu 13 kwietnia 2006 r. i, wobec niewniesienia w ustawowym terminie odwołania, stała się ostateczna.

Pismem z dnia 6 marca 2010 r. Spółdzielnia A wniosła o stwierdzenie nieważności w/w decyzji ostatecznej. Wskazując na przesłanki stwierdzenia nieważności wymienione w art. 247 § 1 pkt 3 i pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej powoływanej jako Ordynacja podatkowa lub O.p., wniosła o dokonanie przez organ ponownego rozliczenia podatku od towarów i usług z uwzględnieniem podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów inwestycyjnych związanych z budową środka trwałego. W petitum wniosku zarzuciła naruszenie następujących przepisów: art. 81 § 1 i 2, art. 81b § 1 pkt 2 b, art. 120, art. 122 §1, art. 210 § 1 pkt 4 i 6 i art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej.

Dyrektor Izby Skarbowej, działając jako organ I instancji, decyzją z dnia "[...]" odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]". Uznając, iż w sprawie nie wystąpiły przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji, podkreślił, iż strona, motywując wniosek, przytoczyła głównie zarzuty merytoryczne, które na tym etapie postępowania nie mogły być badane. Podatnik zarzucił bowiem błędne rozliczenie podatku od towarów i usług za maj - grudzień 2004 r. poprzez nieuwzględnienie przez organ podatkowy w tym rozliczeniu kwot podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupów inwestycyjnych związanych z realizacją inwestycji w K.M. przy ul. "[...]". Jak podkreślił Dyrektor Izby Skarbowej, wydając decyzję z dnia "[...]" organ podatkowy nie miał wątpliwości, iż faktury dotyczące zakupów inwestycyjnych w 2004 r. istniały, gdyż były zaewidencjonowane na kontach rozrachunkowych i ujęte w raporcie kasowym. Jednakże faktury te nie zostały zaewidencjonowane w rejestrach zakupu VAT za okresy od maja do grudnia 2004 r. i nie zostały rozliczone w deklaracjach VAT - 7 za te okresy. Strona dokonała natomiast odliczenia podatku naliczonego w oparciu o duplikaty faktur w lutym i marcu 2006 r. Zdaniem organu, uznając, że odliczenie podatku naliczonego jest uprawieniem podatnika, z którego może on, ale nie musi, skorzystać, i organ nie może dokonać tego odliczenia za stronę, Naczelnik Urzędu Skarbowego nie naruszył prawa, a tym bardziej nie naruszył go w sposób rażący. Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że podstawy stwierdzenia nieważności decyzji nie mógł również stanowić fakt, że strona w dniu 13 stycznia 2006 r. złożyła korekty deklaracji podatku od towarów i usług za wymienione okresy, w których uwzględniła kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów inwestycyjnych, gdyż postanowieniem z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał je za bezskuteczne z uwagi na toczące się postępowanie kontrolne dotyczące tych okresów.