Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Łd 470/10

Dnia 7 grudnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Kasprzak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Bartosz Wojciechowski Protokolant Tomasz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2010 roku na rozprawie sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...], [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2007 oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Łd 470/10

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. w sprawie określenia A. B. zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2007 w kwocie 47.800,00 zł.

W uzasadnieniu powyższej decyzji przedstawiono dotychczasowy przebieg postępowania.

Wskazano, że w 2007 r. A. B. prowadził działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług transportowych. W następstwie kontroli skarbowej ustalono, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów ewidencjonując w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktury VAT, wystawione przez M. T. działającego pod nazwą F.H.U. A dotyczące nabycia oleju napędowego w kwocie 147.638,00 zł. W ocenie organu kontroli przedmiotowe faktury nie są prawdziwe i nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

W związku z powyższym decyzją z dnia [...] roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił A. B. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 rok w kwocie 47.800 zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik wniósł o jej uchylenie, gdyż wydana została z naruszeniem art. 121 § 1, art. 122, art. 188, art. 191, art. 210 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W uzasadnieniu odwołania zarzucono, iż organ podatkowy bezzasadnie zakwestionował fakt zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów faktur wystawionych przez FHU A, uznając, że działania ww. podmiotu polegały jedynie na podpisywaniu faktur VAT za sprzedaż oleju napędowego. Podniesiono, że podatnik nie miał świadomości, że firma A nie posiadała koncesji na obrót paliwami ciekłymi.