Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. III SA/Łd 482/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.) Protokolant Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie oddala skargę.

Uzasadnienie

III SA/Łd 482/10

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] r., nr [...] wydaną na podstawie art. 127 § 2 oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.) - dalej Kpa; art. 122 ust. 1 pkt 3 lit. b/ ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. Nr 108 poz. 908 ze zm.) Komendant Wojewódzki Policji w Ł. utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w P. z dnia [...] r., nr [...] wydaną w przedmiocie skierowania D. S. na badanie lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań do kierowania pojazdem.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny:

W dniu 3 grudnia 2009 r. w miejscowości F. gm. U. funkcjonariusze Komisariatu Policji w U. zatrzymali D. S., który będąc w stanie nietrzeźwości (1,08 mg/dm3) kierował pojazdem marki VW Passat.

W związku z powyższym zawiadomieniem z dnia [...] r. Komendant Powiatowy Policji w P. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie skierowania D. S. na badanie lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań do kierowania pojazdem.

Decyzją z dnia [...] r. Komendant Powiatowy Policji w P. działając na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 3 lit. b/ ustawy Prawo o ruchu drogowym skierował D. S. na badanie lekarskie.

W odwołaniu od powyższej decyzji D. S. wniósł o jej uchylenie oraz o umorzenie postępowania. Uzasadniając pełnomocnik skarżącego wskazał, iż w myśl art. 122 ust. 1 pkt 3 lit. b/ ustawy Prawo o ruchu drogowym badaniu lekarskiemu podlega kierowca, skierowany na to badanie przez organ kontroli ruchu drogowego, który kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu. Ponadto z § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz.U. z 2004 r. Nr 2 poz. 15) kierującemu pojazdem, o którym mowa w art. 122 ust. 1 pkt 3 skierowanie na badanie lekarskie wydaje Komendant Powiatowy Policji w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia, w którym nastąpił wypadek drogowy, albo od dnia, w którym kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu. W ocenie pełnomocnika skarżącego treść powyżej powołanych przepisów wskazuje, iż na badanie lekarskie może być skierowana tylko taka osoba, która kierowała pojazdem w stanie nietrzeźwości, a skierowanie to winno być wydane w określonym prawem terminie. W stosunku do osoby D. S. toczy się postępowanie karne o czyn z art. 178a Kodeksu karnego, w którego toku skarżący nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W związku z powyższym zgodnie z obowiązująca zasadą niewinności, która obliguje do traktowania podejrzanego jako osoby niewinnej do momentu prawomocnego zakończenia postępowania karnego, skierowanie D. S. na badanie lekarskie stanowi naruszenie podstawowych zasad Konstytucji RP i prawa karnego. Ponadto w ocenie pełnomocnika skarżącego przekroczenie przez organ pierwszej instancji 30 dniowego terminu, o którym mowa w § 2 pkt 2 powołanego powyżej rozporządzenia z dnia 7 stycznia 2004 r., spowodowało wygaśnięcie uprawnień tego organu do skierowania D. S. na badanie lekarskie w trybie art. 122 ust. 1 pkt 3 lit. b/ ustawy prawo o ruchu drogowym.