Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Lu 439/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Jerzy Drwal,, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Referent stażysta Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Lu 439/10

UZASADNIENIE

1. Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze / Kolegium /, po rozpatrzeniu odwołania Prokuratora Rejonowego / Prokurator /, utrzymało w mocy decyzję Kolegium z dnia 29 września 2009 r., odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Kolegium z dnia 11 października 2007 r., skierowanej do "A" w L. / podatnik /, mocą której uchylono decyzję Kolegium z dnia 7 marca 2006 r., uchylono decyzję Prezydenta Miasta z dnia 28 grudnia 2005 r. w sprawie określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2005 w kwocie 421.850,90 zł i umorzono postępowanie w sprawie na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 221 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa / Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - o.p. /.

Kolegium wskazało, że Prokurator zarzucił rażące naruszenie art. 14b § 5 o.p. w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r. polegające na przyjęciu, iż zmiana podstawy naliczenia podatku wywiera skutek od początku roku kalendarzowego, w którym zmiana nastąpiła w sytuacji, gdy skutek taki następuje począwszy od roku następującego po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi. Domagał się stwierdzenia nieważności decyzji Kolegium z dnia 11 października 2007 r.

Kolegium przedstawiło stan sprawy, w którym Kolegium dnia 11 października 2007 r. wydało decyzję na podstawie art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - ustawa p.p.s.a. / oraz art. 233 § 1 pkt 2 lit. a/ o.p. Takim rozstrzygnięciem Kolegium przesądziło, iż wysokość należnego podatku od nieruchomości za 2005 rok zgodna jest z ostatnią korektą deklaracji. Dwie ostatnie korekty deklaracji, dokonane w październiku i listopadzie 2005 r. wynikały ze zmiany stanowiska podatnika w zakresie kwalifikacji budynków wykorzystywanych do zbiorowego zakwaterowania żołnierzy. Budynki te / poprzednio zaliczone do budynków pozostałych / zaliczono do budynków mieszkalnych. Złożenie przez podatnika korekty deklaracji poprzedzał wniosek o interpretację przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zakresie kwalifikacji budynków koszarowych wykorzystywanych do zbiorowego zakwaterowania żołnierzy . Podatnik wnioskiem z dnia 7 kwietnia 2005 r. zwrócił się do Prezydenta Miasta o udzielenie interpretacji dotyczącej stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii opodatkowania budynków koszarowych, które w całości bądź w części są wykorzystywane do zbiorowego zakwaterowania żołnierzy, a które składają się z pomieszczeń przeznaczonych na cele mieszkalne, służbowe, sanitarno-higieniczne. Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2005 r. Prezydent Miasta wskazał, iż budynki koszarowe, wykorzystywane do zbiorowego zakwaterowania żołnierzy winny być zakwalifikowane do budynków pozostałych. Po rozpatrzeniu zażalenia, Kolegium decyzją z dnia 3 sierpnia 2005 r. zmieniło interpretację organu I instancji i uznało, iż budynki, w których znajdują się wspólne kwatery stałe przeznaczone na zakwaterowanie żołnierzy pełniących służbę wojskową, należy zakwalifikować do budynków mieszkalnych. Natomiast budynki koszarowe, które nie obejmują budynków mieszkalnych na terenie koszar, należy zakwalifikować do budynków pozostałych. Decyzja Kolegium z dnia 3 sierpnia 2005 r. wydana została na podstawie art. 14b § 2 i § 5 pkt 1 o.p. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 r.