Wyrok WSA w Lublinie z dnia 2 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Lu 487/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), WSA Jerzy Drwal, Protokolant Referent stażysta Bartłomiej Pastucha, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi Ogólnopolskiego Stowarzyszenia "A" w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Lu 487/10

UZASADNIENIE

1. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania "A" / Stowarzyszenie /, utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 9 października 2009 r., określającą Stowarzyszeniu zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2007 r. w łącznej kwocie 11.843 zł.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze przedstawiło stan sprawy, w którym Stowarzyszenie złożyło w dniu 12 stycznia 2007 r. deklarację podatku od nieruchomości na 2007 r., w której wykazało do opodatkowania grunt o powierzchni 862 m?, budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o łącznej powierzchni 671 m?. Łączna kwota zadeklarowanego podatku to 11.841 zł. Następnie Stowarzyszenie skorygowało deklarację, wykazując do opodatkowania jedynie grunty o powierzchni 862 m?. W kolejnej korekcie Stowarzyszenie wykazało do opodatkowania powierzchnię gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 861,66 m? przy niezmienionej stawce.

Prezydent Miasta decyzją z dnia 12 lutego 2008 r. odmówił Stowarzyszeniu stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 1 sierpnia 2008 r. utrzymało tę decyzję w mocy. Wyrokiem z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie I SA/Lu 572/08 obie decyzje zostały uchylone. Sąd w motywach podał, że zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej za nadpłatę uważa się między innymi kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, wobec czego nadpłata powstaje z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej / art. 73 §1 pkt 1 /. Z art. 75 § 2 pkt 1 lit. b/ Ordynacji podatkowej wynika, że jeżeli podatnik, w deklaracji innej niż wymieniona w art. 73 § 2 i 3, wykazał zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacił zadeklarowany podatek może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Stwierdzenie nadpłaty wymaga zastosowania trybu określonego w art. 74a Ordynacji podatkowej, z którego wynika zasada określania wysokości nadpłaty przez organ podatkowy. Po złożeniu deklaracji organ w pierwszej kolejności winien ją ocenić w ramach czynności sprawdzających / art. 272 i nast. Ordynacji podatkowej / i o ile budziłaby wątpliwości co do jej prawidłowości, kolejną fazą postępowania jest wszczęcie z urzędu, w trybie art. 165 § 1 Ordynacji podatkowej, postępowania podatkowego zmierzającego do określenia wysokości zobowiązania podatkowego z zastosowaniem trybu art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej. Konsekwencją obliczenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego jest albo nadpłata albo zaległość podatkowa. W razie gdy wystąpi tylko zaległość podatkowa jedyną podstawą prawną decyzji jest art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, w razie zaś gdy wystąpi nadpłata, podstawą prawną jej określenia będzie art. 74a Ordynacji podatkowej. Zatem by można było stwierdzić czy istnieje nadpłata lub zaległość koniecznym jest w pierwszej kolejności określenie prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego. Sama odmowa stwierdzenia nadpłaty nie pozwalałaby na egzekwowanie zaległości, skoro z art. 21 § 2 Ordynacji podatkowej wynika, że podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty z zastrzeżeniem § 3. Zgodnie z tym zastrzeżeniem, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik mimo ciążącego obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo, że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego.