Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Lu 670/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Sidor, Protokolant Asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Z. P. wnioskiem z dnia 24 marca 2010 r. zwrócił się o przyznanie specjalnego zasiłku celowego na pokrycie zobowiązań zaciągniętych zakup opału (1 500 zł) oraz na zakup łóżka (500 zł). Wnioskodawca podniósł, że utrzymuje się z najniższej renty oraz zasiłku pielęgnacyjnego. Na podstawie przeprowadzonej aktualizacji wywiadu środowiskowego i zebranych dokumentów Burmistrz Miasta Ł. wydał w dniu [...] kwietnia 2010 r. decyzję o odmowie przyznania wnioskodawcy zasiłku celowego specjalnego. W jej uzasadnieniu wskazał, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy i z tego tytułu otrzymuje rentę oraz dodatek pielęgnacyjny w łącznej kwocie 771,72 zł. Dochód wnioskodawcy, na który składa się również dochód z użytków rolnych w kwocie 2 zł był wyższy od dochodu uprawniającego do przyznania świadczeń z pomocy społecznej, określonego w art. 8 ust. 1 tej ustawy, który dla osoby samotnie gospodarującej wynosi 477 zł. Ponadto organ podniósł, że obecnie sytuacja strony nie może zostać uznana za szczególnie uzasadniony przypadek, który byłby przesłanką do przyznania jej pomocy społecznej w formie specjalnego zasiłku celowego lub zasiłku celowego pod warunkiem zwrotu kwoty zasiłku na podstawie art. 41 powołanej ustawy. Zdaniem organu wydatki na leki oraz na stałe opłaty nie są znaczne i nie przekraczają możliwości finansowych strony.