Wyrok WSA w Kielcach z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Ke 309/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.),, Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 grudnia 2010r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2004r. 1. oddala skargę; 2. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz doradcy podatkowego P. Z. kwotę 732 (siedemset trzydzieści dwa) złotych, w tym 132 (sto trzydzieści dwa) złote podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie

1.1 Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...].., nr [...].uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...].. nr [...].i określił M. P. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za czerwiec 2004r. w wysokości 41.039 zł.

1.2 W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że wobec firmy Handel Samochodami, Pośrednictwo w Handlu Samochodami, Auto - Komis M. P. z siedzibą w R. M. zostało przeprowadzone w 2007r. postępowanie kontrolne w sprawie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego za lata 2003-2004. W toku kontroli stwierdzono, że brak jest dokumentacji zarówno za 2003r. jak i 2004r. Według wyjaśnień M. P. dokumentacja zaginęła, gdyż znajdowała się w samochodzie podatniczki, który został skradziony. Z uwagi na brak dokumentacji podatkowej dokonano wyliczenia wartości netto sprzedaży, kwot podatku należnego i naliczonego na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przeprowadzonego postępowania kontrolnego, odstępując od szacowania.

1.3 Organ odwoławczy przytaczając treść art. 23 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej wskazał na sytuacje, w których organ podatkowy określa podstawę opodatkowania w drodze oszacowania oraz sytuacje pozwalające mu na odstąpienie od szacowania. Wskazał także na przepis art. 193 § 1 oraz art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej.