Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Gl 621/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Grzegorz Granieczny, Bożena Suleja, Protokolant Paulina Kowalczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 72 § 1 pkt 1 i 75 § 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w K. po rozpatrzeniu odwołania pani D. M. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] Nr [...] odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. - utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, ze w dniu

1 września 2009 r. pani D. M. złożyła w Urzędzie Skarbowym w S. korektę zeznania rocznego o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2006 PIT-37 wraz z pismem wyjaśniającym przyczyny złożenia korekty. Podatniczka dołączyła wypis z treści orzeczenia lekarza ZUS wystawiony przez ZUS Oddział w S. Wyjaśniła, że za rok 2006 - została rozliczona przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i nie odliczyła wydatków, które poniosła na opłacenie przewodników w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Organ podatkowy pierwszej instancji uznał, że nie zachodzą przesłanki do stwierdzenia nadpłaty i odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. W odwołaniu od tej decyzji podatniczka wniosła o jej uchylenie twierdząc, że decyzja jest krzywdząca, a urząd bezpodstawnie żąda od niej dostarczenia dokumentów stwierdzających poniesienie wydatków na opłacenie przewodników osób niepełnosprawnych posiadających I grupę inwalidztwa. Wyjaśniła, że nie jest w stanie zgromadzić dokumentów potwierdzających poniesienie przez nią kosztów na opłacenie przewodników, ponieważ długo nie wiedziała o przysługującej jej uldze. Podała, że korzysta z różnych zabiegów rehabilitacyjnych i nie jest w stanie samodzielnie dojechać do miejsca rehabilitacji. Korzysta z pomocy osób postronnych, poznanych podczas licznych turnusów rehabilitacyjnych oraz wizyt u lekarza, a także z pomocy wnuka i jego kolegów.