Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. VII SA/Wa 1620/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla (spr.), , Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Sędzia WSA Jarosław Stopczyński, Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2010 r. sprawy ze skargi T.Sp. z o.o. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia skargę oddala

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2010 r., znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) - zwanej dalej k.p.a., po rozpatrzeniu zażalenia T. sp. z o.o. z siedzibą w W. wniesionego na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2010 r., Nr [...], którym odmówiono stwierdzenia nieważności postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r., [...], nakładającego na T. sp. z o.o. z siedzibą w W. obowiązek przedłożenia oceny stanu technicznego przewodów kominowych znajdujących się w budynku przy ul. [...] [...] w W. oraz ich zgodności z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690), jak również nakazującego wykonanie obowiązku w terminie dwóch miesięcy od dnia, w którym postanowienie stanie się ostateczne

- utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ zauważył, że stwierdzenie nieważności postanowienia może mieć miejsce wówczas, gdy postanowienie dotknięte jest w sposób niewątpliwy przynajmniej jedną z wad wymienionych wyczerpująco w art. 156 § 1 k.p.a.