Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 listopada 2010 r., sygn. II SA/Wa 1224/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński (spr.) Sędzia WSA Anna Mierzejewska Sędzia WSA Andrzej Góraj Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2010 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby - oddala skargę

Uzasadnienie

Szef Służby Celnej decyzją z dnia [...] maja 2010 r., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa oraz art. 188 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.), po rozpoznaniu odwołania S. S. od decyzji Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] lutego 2010 r. w sprawie zwolnienia ze służby (sprostowanej postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2010 r. Dyrektora Izby Celnej [...] w zakresie daty wydania decyzji) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, co następuje:

Prokurator Okręgowy [...] wszczął przeciwko wyżej wymienionemu funkcjonariuszowi postępowanie karne pod zarzutem popełnienia przestępstw z art. 258 § 1 Kk oraz z art. 228 § 1 w zw. z art. 12 i w zw. z art. 65 § 1 Kk. Prokurator w dniu [...] r., na podstawie art. 266 Kpa, z uwagi na obawę matactwa, zastosował wobec S. S. środek zapobiegawczy w postaci zawieszenia w czynnościach służbowych funkcjonariusza Urzędu Celnego [...]. W tym też dniu postanowieniem organów Służby Celnej funkcjonariusz został zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych na 3 miesiące, a w dniu [...] marca 2009 r. okres zawieszenia w czynnościach przedłużono do zakończenia postępowania karnego. Podstawę wydania przez organy Służby Celnej tych rozstrzygnięć stanowił przepis art. 103 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej.