Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. V SA/Wa 1083/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Izabella Janson (spr.), Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant - st. sekr. sąd. Agnieszka Groszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2010 r. sprawy ze skargi Z. C. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia ... marca 2010 r. nr ... w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis; oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez Z. C. prowadzącego .. .. jest postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z ... marca 2010 r. nr ... utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: Prezes Zarządu PFRON) z ... stycznia 2010 r. nr ... o odmowie wydania zaświadczenia o pomocy de minimis.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym.

Pismem z ... października 2009 r. strona zwróciła się do PFRON o wydanie zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis w kwocie ... zł. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż prowadzone przez niego przedsiębiorstwo sfinansowało realizację indywidualnego programu rehabilitacyjnego poprzez zakup ... zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 12 lit. f rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu osób niepełnosprawnych.

Postanowieniem z ... stycznia 2010 r. Prezes Zarządu PFRON odmówił wydania zaświadczenia o pomocy de minimis na dzień ... października 2009 r. w kwocie ... zł, tj. ... euro.

Wnioskodawca złożył zażalenie na powyższe postanowienie.

Postanowieniem z ... marca 2010 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Podtrzymując stanowisko organu pierwszej instancji wskazał ponadto, iż celem indywidualnego programu rehabilitacji (IPR) jest zmniejszenie ograniczeń zawodowych pracownika niepełnosprawnego, wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, a zatem sfinansowaniu z zfron podlegają koszty dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, mające na celu zmniejszenie ograniczeń zawodowych. Zasadność poniesionych wydatków musi wynikać wprost z samego indywidualnego programu rehabilitacji i musi być uzasadniona spodziewanym zmniejszeniem lub wyeliminowaniem ograniczeń zawodowych wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności pracownika, dla którego program został opracowany.