Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. II SA/Wa 295/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Przemysław Szustakiewicz Sędzia WSA - Janusz Walawski Protokolant - ref. staż. Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2010 r. sprawy ze skargi C. M. na decyzję Prezesa Najwyższej Izby Kontroli z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy - uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] września 2009 r. nr [...], - zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Prezes Najwyższej Izby Kontroli decyzją z dnia [...] września 2009 r. nr [...], działając na podstawie art. 93 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (tekst jedn. z 2007 r. Dz. U. Nr 231, poz. 1701 ze zm.), z dniem [...] grudnia 2009 r. rozwiązał ze skarżącym C. M. stosunek pracy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, zaś bieg okresu wypowiedzenia rozpoczął się z dniem [...] października 2009 r. W uzasadnieniu powołał się na treść cytowanego już wyżej art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy i stwierdził, że organ prowadząc od lat długofalową i racjonalną politykę kadrową, ma na celu przede wszystkim zapewnienie skutecznego i efektywnego wypełniania stojących przed nim zadań. Prowadzenie kontroli np. w nowych obszarach, wspólnych z naczelnymi organami kontroli innych państw, z Europejskim Trybunałem Obrachunkowym, z coraz większym stopniu mających charakter finansowo - księgowy, wymusza zamianę profilu zatrudniania pracowników, a tym samym prowadzenia aktywnej polityki kadrowej. W konsekwencji oznacza to konieczność zatrudniania nowych pracowników posiadających bieżącą wiedzę i doświadczenie zawodowe, zdolnych do zapewnienia wykonywanych przez NIK zadań na wysokim poziomie merytorycznym. Wobec tego, że skarżący ukończył 65 lat życia i posiada ponad [...]-letni staż pracy, to spełnia warunki określone w art. 27 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 39, poz. 353 ze zm.) i w tej sytuacji, przy uwzględnieniu wspomnianej już na wstępie argumentacji, co do nowej polityki kadrowej, wypowiedzenie stosunku pracy jest zasadne.