Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 listopada 2010 r., sygn. III SA/Wa 2222/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Płusa, Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2010 r. spraw ze skarg B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości podatku od towarów i usług 1) stwierdza nieważność zaskarżonych decyzji Dyrektora Izby Celnej w W., 2) określa, że decyzje, których nieważność stwierdzono nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 651 zł (słownie: sześćset pięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Zaskarżonymi decyzjami Dyrektor Izby Celnej w oparciu o art. 2 ust. 2, art. 6 ust. 7 i art. 15 ust. 4 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej "u.p.t.u. z 1993 r."), a także art. 33 ust. 2 i art. 34 ust. 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "u.p.t.u. z 2004 r.") utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego [...] w W. z dnia [...] października 2005 r. określające ww. spółce wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów.

Organ odwoławczy - za organem pierwszej instancji - stwierdził, że spółka w zgłoszeniach celnych z 2000 r. wykazała nieprawidłową wartość celną dopuszczonych do obrotu towarów i kwotę wynikającą z długu celnego, pomijając udzielone jej upusty, co miało wpływ na wysokość należnego podatku VAT.

Dyrektor Izby Celnej nie podzielił zarzutów podnoszonych w odwołaniu odnośnie naruszenia art. 70 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm., dalej "O.p.") w związku z wygaśnięciem zobowiązania podatkowego wskutek zapłaty. W tym zakresie organ odwoławczy powołał się na uchwałę składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 października 2003 r., sygn. akt FPS 8/03, gdzie stwierdzono, że zobowiązanie, które wygasło na skutek zapłaty, nie może wygasnąć po raz drugi na skutek przedawnienia. Po zapłacie podatku termin przedawnienia już nie biegnie, jednak organ odwoławczy może wydać jedną z decyzji określonych w art. 233 § 1 i § 2 O.p.