Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. II SA/Po 544/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Protokolant St. sekretarz sądowy Katarzyna Sierszeńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 r. Nr . w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia . 2010 r. Nr [...], II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak /-/ A. Łaskarzewska /-/ W. Batorowicz

Uzasadnienie

Kierownik Filii Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w P. działająca z upoważnienia Prezydenta Miasta P. decyzją z dnia [...] 2009 r. Nr [...] skierował M. J. do domu pomocy społecznej w S..

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z dnia [...] 2010 r. Nr [...] działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 1, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 kpa stwierdziło nieważność w/w decyzji z [...] 2009 r. W uzasadnieniu organ stwierdził, że z akt sprawy wynika, że zarówno w dacie złożenia przez stronę wniosku, jak i kierowania jej do DPS w S. przebywała ona czasowo w Wojewódzkim Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych "[...]" w G.". Z przesłanego wywiadu środowiskowego wynika przy tym, że M. J. jest osobą bezdomną i nie jest wiadome, gdzie przebywała przed przyjęciem do szpitala. Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), dalej: ups, właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Stosownie przy tym do art. 25 Kodeksu cywilnego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której przebywa ona z zamiarem stałego pobytu. Przepisy ustawy o pomocy społecznej przewidują jednak inny organ właściwy dla osoby bezdomnej. W przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały (art. 101 ust. 2 ups). Kolegium wskazało, że Prezydent Miasta P. posiadając informację na temat bezdomności M. J. powinien był ustalić ostatnie miejsce jej zameldowania na pobyt stały. Organ nie przeprowadził postępowania wyjaśniającego na tę okoliczność i nie ustalił, czy jest właściwy do skierowania M. J. do domu pomocy społecznej. Takie zaniechanie stanowi rażące naruszenie art. 19 kpa, tj. przepisu przewidującego obowiązek przestrzegania z urzędu przez organy administracji publicznej swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Kolegium zaznaczyło, że akta sprawy, zgromadzone już po wydaniu decyzji wskazanej w sentencji wskazują, że ostatnim miejscem zameldowania na pobyt stały M. J. nie jest Miasto P., lecz S., ul. S.. Biorąc zatem pod uwagę, że M. J. była osobą bezdomną i ostatnim miejscem jej zameldowania była gmina S. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że Prezydent Miasta P. nie był organem właściwym do skierowania strony do domu pomocy społecznej w S.. Z uwagi zatem na naruszenie przez Prezydenta Miasta P. przepisów o właściwości Kolegium w oparciu o przepis art. 156 § 1 pkt 1 kpa stwierdziło nieważność decyzji z [...] 2009 r. w przedmiocie skierowania M. J. do DPS w S..

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00