Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. II SA/Ol 545/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie samowolnej budowy płyty do składowania obornika oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 5 lutego 2010 r., Nr "[...]", Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.) w związku z art. 80 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), po wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie budowy płyty do składowania obornika, na działkach o numerach ewidencyjnych gruntu 172 i 169/2 obręb K., gm. J. w przedmiocie samowoli budowlanej - umorzył postępowanie administracyjne w przedmiocie samowoli budowlanej w sprawie budowy płyty do składowania obornika, na działkach o numerach ewidencyjnych gruntu 172 i 169/2 obręb K., gm. J. W uzasadnieniu wskazał, iż będąc związany oceną prawną i wskazaniami, co do dalszego postępowania (art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej jako: p.p.s.a.) wyrażonymi w wyroku WSA w Olsztynie z dnia 11 września 2009 r., sygn. akt II SA/Ol 702/09, rozdzielił postępowanie, którego przedmiotem jest płyta do składowania obornika na działkach o numerach ewidencyjnych gruntu 172 i 169/2 obręb K., gm. J. na postępowania dotyczące budowy i stanu technicznego przedmiotowego obiektu budowlanego. Podniósł m.in., że inwestorzy - A. i R. G. w dniu 17 maja 2007 r. w Starostwie Powiatowym dokonali zgłoszenia budowy pięciu zbiorników na gnojówkę każdy o poj. 24 m3 oraz płyty gnojowej o powierzchni użytkowej 150 m2 na działkach nr 169/2 i 172 w K., gm. J. Organ architektoniczno - budowlany: Starosta nie nałożył na zgłaszających obowiązku uzupełnienia brakujących dokumentów oraz nie wniósł sprzeciwu do przedmiotowego zgłoszenia. Tym samym zgłoszenie dokonane przez inwestorów jest skuteczne. Wskazał, że przedmiotowy obiekt budowlany wybudowano w lipcu 2007 r., jest on budowlą, o której mowa wart. 3 pkt 3 Prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt. 1 b ustawy Prawo budowlane, stanowi on całość techniczno-użytkową wraz z urządzeniem, jakim jest zbiornik do gromadzenia odcieków z płyty (art. 3 pkt. 9 ustawy). Inwestorzy budując przedmiotową płytę do składowania obornika zachowali odległości wynikające z przepisów techniczno- budowlanych. Wymiary i lokalizacja płyty są zgodne z dokonanym zgłoszeniem, inaczej wykonano spadki na płycie oraz połączenie do zbiornika od naroża. Rozwiązania te jednak nie wpływają na funkcjonalność płyty, która może być użytkowana zgodnie z przeznaczeniem i stanowi przedmiot odrębnego postępowania odnośnie stanu technicznego. Wskazał również, iż w myśl art. 29 ust. 1 pkt 1 b Prawa budowlanego pozwolenia na budowę nie wymaga budowa obiektów gospodarczych związanych z produkcja rolną i uzupełniających zabudowę zagrodową w ramach istniejącej działki siedliskowej, jak np. płyt do składowania obornika. Prawo budowlane nie definiuje wprost pojęcia działka siedliskowa. Przyjmuje się, że działką siedliskową jest działka, lub kilka działek pod budynkami wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Działki nr 169/2 i 172, na których usytuowany jest przedmiotowy obiekt budowlany, są to działki sąsiednie wchodzące w skład jednego gospodarstwa rolnego. W art. 30 ust. 1 Prawa budowlanego określono, które budowy zwolnione są z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę i zostały objęte obowiązkiem zgłoszenia. Budowa wykonana przez inwestorów należy do wyjątków określonych normą art. 30 ust. 1 powyższej ustawy. Zatem, wobec złożonego skutecznie zgłoszenia w trybie art. 30 Prawa budowlanego brak jest znamion popełnienia samowoli budowlanej i tym samym brak jest delegacji prawnej do prowadzenia postępowania w przedmiocie samowoli budowlanej, zarówno z art. 49b, jak i art. 50, art. 51 ustawy Prawo budowlane. Dodał, iż kwestie związane z zagospodarowaniem przestrzennym, ochroną środowiska, jak też nie posiadaniem przez inwestora decyzji o warunkach zabudowy stanowią przedmiot postępowania prowadzonego przez inne organy administracji publicznej. Konkludując podniósł, iż w świetle nie budzącego wątpliwości stanu faktycznego i prawnego sprawy, wobec prawidłowo przyjętego zgłoszenia, jak również prawidłowego wykonania płyty do składowania obornika tj. zgodnie ze zgłoszeniem, obowiązującymi przepisami, w tym warunkami techniczno-budowlanymi umorzył postępowanie na zasadzie art. 105 § 1 k.p.a.